จงเข้าใจสิ่งต่างๆ อย่างที่เป็น

จงเข้าใจสิ่งต่างๆ อย่างที่เป็น

"กาลครั้งหนึ่ง.....นานมาแล้ว.....
.มี..อากง..แก่ๆ...อยู่คนนึ่ง...อยากจะสอนข้อคิดอะไรบางอย่างให้หลานๆ
. ..ตามปะสาคนแก่ ....

.....อากง...จึงเรียกหลานๆทั้งสี่มานั่งล้อมโต๊ะสี่มุม

. ...แล้วบอกหลานทั้งสี่ว่า .เอาล่ะหลานๆ..ตอนนี้หลับตา..นะ..หลับตา

. ....พอหลานๆหลับตา...อากง...ก็เดินเข้าไปห้องเก็บของ

. ..แล้วหยิบโคมไฟเก่าๆมาอันนึ่ง...

. ....อากง...เปิดฝาครอบ...จุดไฟ...แล้วปิดฝาครอบ.....
.....แล้ว...อากง...ก็บอกหลานทั้งสี่...ว่า... ลืมตาขึ้น..แล้วบอก


...อากง...บอกซิว่าโคมไฟสีอะไร...? .....เด็กทั้งสี่ลืมตาขึ้น....ตอบไล่ๆกัน
. ...ตอบไม่เหมือนกัน...และเริ่ม...ทะเราะกัน....
....คนที่นั่งด้านนึ่งบอกว่า...สีแดง...อีกด้านนึ่งบอกว่า...เขียว
...สีเหลือง...และน้ำเงิน....ตาม ลำดับ..........

.....ทั้งสี่ทะเราะกันพักนึ่ง....ก็มีเด็กคนนึ่งถาม...อากง...ว่า
อากงทำไมของอย่างเดียวกันมีตั้งหลายสี
อากงก็เลยบอกว่าเดี๋ยวนะอากงจะทำอะไรให้ดู
อากงเดินมาที่โต๊ะหยิบฝาครอบแล้วหมุนให้ดูปรากฏว่าฝาครอบสี่ด้านสี่สี
. ..แดง...เหลือง...เขียว...น้ำเงิน... ......

หลังจากนั้นอากงก็บอกว่าเอ๊าตอนนี้บอกอากงซิโคมไฟสีอะไร?
. หลานๆ....ตอบเหมือนกันคือสีของเปลวไฟ
อากงเลยบอกว่าเอาล่ะหลานอากงถามอะไรชักสองข้อนะ....

ข้อที่..1.....เมื่อสักครู่นี้ครั้งแรกใครผิด....
.หลานตอบว่า....ไม่รู้อากงบอกว่า....รึว่าอากงผิด
อากงเลยบอกอีกว่าฟังนะเจ้าทั้งสี่..นั่งอยู่ในที่ เดียวกัน....
......มองของ อย่างเดียวกัน...ในเวลา เดียวกัน...ยังเห็นไม่เหมือนกันเลย..... ทำไม..?
ทำไมถึงไม่มีใครผิดล่ะ....
อากง..เลยบอกว่า...ก็เพราะคนทุกคนมองจากมุมมอง...ของตัวเอง...เห็นในสี่งที่ตัวเองเห็น
....แต่..ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่าทำไมคนอื่นเห็น...อย่างที่เขาเห็น...เจ้าก็เดินไปมองที่มุมของ เขา....แล้วเราก็จะเห็นอย่างที่เขาเห็น.... แต่ถ้าลองนึกภาพนะ....เจ้าทั้งสี่...นั่งอยู่ที่เดียวกัน
...มองของอย่างเดียวกัน...ไนเวลาเดียวกัน ...ยังเห็นไม่เหมือนกันเล๊ย....
ในอนาคต....เวลาที่อยู่ในสังคม...เป็นไปได้มั๊ย... คน..ก็มองสี่งต่างๆ
....ไม่เหมือนกันเพระ?นั้นเวลาที่คนคิดไม่เหมือนเราใครผิด
... ในอนาคตนะ...เวลาที่เจ้าคิดไม่เหมือนคนอื่น
....อย่าไปโกรธว่าเขาผิดอย่าไปกลัวว่า...ตัว เองผิด
.... เพราะคนแต่ละคนก็เห็นสี่งต่างๆจากขอบข่ายประสบการณ์และสี่งแวดล้อมของตนเอง
.... แต่ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่า...ทำไมคนอื่นถึงคิดแบบนั้น
....เจ้าก็เดินไปมุมของเขา
....และเมื่อเจ้า ยอมเข้าใจคนอื่น
....อาจเป็นไปได้ว่าคนอื่นก็อาจจะยอมที่จะเดินมา
....และเข้าใจเจ้า

..... คำถามที่..2...อากง..บอกว่า...
.ที่เห็นครั้งแรกกับครั้งหลัง....เป็นของอย่างเดียวกันมั๊ย ..?
.... ......หลานบอกว่าอย่างเดียวกันแล้วเห็นเหมือนกันมั๊ย....?
....ครั้งแรกเห็นอะไร...? หลานตอบว่า
...ฝาครอบและครั้งหลังเห็นเปลวไฟ
.... อากงเลยบอกว่าหลานๆเอ๊ย...
ในอนาคตถ้าเลือกได้นะ...อย่ามองสิ่งต่างๆ...เพียงแค่ที่เห็น....
......จงเข้าใจสี่งต่างๆ...อย่างที่เป็น......

โดย..ภทฺรวาที