" โกรธ เห็นเพียงสักแต่ว่า แค่รู้แล้วทิ้ง "
ที่คุณยังมีสติได้เพราะมันเป็นโกรธเล็กๆ หากเจอโกรธใหญ่ๆ จะทําให้จิตไปจับอยู่กับอกุศล วงจรภพชาติจึงเกิด "ให้แค่รู้ แล้วทิ้งไปเลยดีกว่าครับ" อย่าไปพิจารณาโกรธ เพราะ ในจิตที่ละเอียด คุณจะเกิดราคะโมหะ เกิดความอยากให้โกรธดับ เป็นความคิด ไม่ใช่รู้ ที่เกิดจากใจที่รู้แล้วครับ คุณกําลังคิดไม่ให้โกรธต่อให้โกรธดับ ความคิดก่อเกิดเป็นภพเป็นชาติไม่จบไม่สิ้น พระพุทธองค์ไม่สรรเสริญการปล่อยให้เกิดภพชาติแม้เพียงชั่วลัดนิ้วมือ สรุปเจอผัสสะต่างๆ(ไม่เพียงแค่โกรธ) ให้แค่รู้ แล้วละทิ้งไปเลย แค่รู้ เป็นวิปัสสนาแล้วครับ แต่หลังจากรู้มันเป็นคิด(แถมคิดในอกุศล) เมื่อคิดปุ๊บวิปัสสนาก็หายไปทันที ให้เห็นเพียงสักแต่ว่า ก็คือตรงนี้หล่ะครับ เช่นตากระทบรูป เห็นแล้วก็จบ ไม่ให้ค่าไปต่อเห็นเป็นเพียงสักแต่ว่า ไร้การปรุงแต่ง การคิดละโกรธเราไปปรุงต่อไปแล้วครับ มันไม่เห็นเพียงสักแต่ว่าแล้ว
ที่คุณยังมีสติได้เพราะมันเป็นโกรธเล็กๆ หากเจอโกรธใหญ่ๆ จะทําให้จิตไปจับอยู่กับอกุศล วงจรภพชาติจึงเกิด "ให้แค่รู้ แล้วทิ้งไปเลยดีกว่าครับ" อย่าไปพิจารณาโกรธ เพราะ ในจิตที่ละเอียด คุณจะเกิดราคะโมหะ เกิดความอยากให้โกรธดับ เป็นความคิด ไม่ใช่รู้ ที่เกิดจากใจที่รู้แล้วครับ คุณกําลังคิดไม่ให้โกรธต่อให้โกรธดับ ความคิดก่อเกิดเป็นภพเป็นชาติไม่จบไม่สิ้น พระพุทธองค์ไม่สรรเสริญการปล่อยให้เกิดภพชาติแม้เพียงชั่วลัดนิ้วมือ สรุปเจอผัสสะต่างๆ(ไม่เพียงแค่โกรธ) ให้แค่รู้ แล้วละทิ้งไปเลย แค่รู้ เป็นวิปัสสนาแล้วครับ แต่หลังจากรู้มันเป็นคิด(แถมคิดในอกุศล) เมื่อคิดปุ๊บวิปัสสนาก็หายไปทันที ให้เห็นเพียงสักแต่ว่า ก็คือตรงนี้หล่ะครับ เช่นตากระทบรูป เห็นแล้วก็จบ ไม่ให้ค่าไปต่อเห็นเป็นเพียงสักแต่ว่า ไร้การปรุงแต่ง การคิดละโกรธเราไปปรุงต่อไปแล้วครับ มันไม่เห็นเพียงสักแต่ว่าแล้ว
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
