ทำไมเรารู้ว่า ควรปล่อยวาง...แต่ยังคิดมาก
ทำไมเรารู้ว่า ควรปล่อยวาง...แต่ยังคิดมาก
ทำไมเรารู้ว่า ควรนิ่ง ควรฟัง...แต่ยังพูด
ทำไมเรารู้ว่า ควรหยุดฟุ่มเฟือย...แต่ไม่เคยทำได้
ทำไมเรารู้ว่า ไม่ควรนินทา...แต่ยังนินทา
ทำไมเรารู้ว่า ไม่ควรขี้เกียจ...แต่ยังขี้เกียจ
ทำไมเรารู้ว่า ไม่ควรเหงา...แต่ยังเหงา
ทำไมเรารู้ว่า การเปรียบเทียบไม่ดี ...แต่ยังเปรียบเทียบ
ทำไมเราอ่านหนังสือฮาวทูไปแล้วร้อยเล่ม...แต่ยังทำตามไม่ได้
ทำไมเราสร้างแรงบันดาลใจได้แล้ว...แต่สามวันถัดไป จิตใจเราเริ่มเหี่ยว
ทำไมเรารู้ทุกอย่าง แต่...เราทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
คำตอบคือ... "รู้" มีอยู่สองแบบ !!
หนึ่ง: รู้ด้วยสมอง
สอง: รู้ด้วยจิต
การฟัง คิด อ่าน เป็นการฝึกรู้ด้วยสมอง
และสมองมีอำนาจน้อยกว่าจิต
จิตเป็นนาย สมองเป็นบ่าว
เมื่อควบคุมสมองได้ แต่ควบคุมจิตไม่ได้
ชีวิตย่อมเปลี่ยนแปลงช้า หรือไม่เปลี่ยนเลย
ด้วยเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงมุ่งสอนให้คนฝึกจิต(ภาวนามยปัญญา)
ท่านเน้นย้ำเปลี่ยนคนไปที่กระบวนการของจิต มิใช่สมอง
เมื่อจิตเปลี่ยน ชีวิตเปลี่ยน
มีกี่ครั้งในชีวิตที่คุณรู้ดีทุกอย่าง คิดดีทุกอย่าง
แต่บังคับให้ตัวเองทำตามความคิดดีๆไม่ได้สักอย่าง
ฝรั่งสอนให้เปลี่ยนที่ความคิด
แต่พระพุทธเจ้าสอนให้เปลี่ยนที่จิต...
@ พศิน อินทรวงค์
เครดิต :
ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!