เปรียบใจเราเหมือนแก้วน้ำ ใส่น้ำเย็นไป ก็กลายเป็นคนใจเย็น ใส่น้ำร้อนไปก็กลายเป็นคนใจร้อน ใส่น้ำสกปรกไปก็กลายเป็นคนใจร้าย แต่เราไม่สามารถเติ่มเข้าไปพร้อมๆกันได้ เพราะเราจะไม่เห็นคนที่โกรธกับคนที่มีความสุขในเวลาเดียวกันได้ มันต้องเทอันหนึ่งออกก่อน แล้วค่อยเติ่มอีกอันหนึ่งเข้าไป มันจึ่งเรียกว่าความรู้สึกของกาลครั้งหนึ่ง
ความรักก็เช่นกัน กาลครั้งหนึ่งเคยรักกัน กาลครั้งกลับกลายเป็นเลิกรักกัน แต่ใจเรากลับยังไม่ได้เทแก้วที่เต็มไปด้วยความรักครั้งเก่าออกมันจึงมีคำที่ว่า เลิกลาพร้อมกัน แต่ไม่ได้เลิกรักพร้อมเธอ แต่แก้วที่ไม่ไหลออก สิ่งที่อยู่ในนั้นก็เริ่มที่จะเน่า เราก็เริ่มที่จะทุกข์ ความทุกข์นั้นไม่ได้เกิดเพราะเขาหรอกนะ มันเกิดเพราะเราไม่ยอมเทมันออกจากใจ
อย่าคิดเพียงแต่ว่าเราจะอยู่ไม่ได้ ให้คิดว่ามันก็เป็นความรักในกาลครั้งหนึ่งเท่านั้น เริ่มต้นใหม่ กับใจดวงเดิม แต่เปิดรับสิ่งใหม่ให้เข้ามาเติมใหม่ เติ้มสิ่งใหม่ๆเข้าไป เลื่อยๆ แล้วสิ่งเก่าๆ ก็จะไหลออกหมด ค่อยๆทำ ค่อยปล่อยวาง ให้เวลากับเวลา ให้ใจได้เรียนรู้ และเหลือเพียงความทรงจำดีๆ
เพราะทุกความรัก แม้จะเลิกลาแบบไหน มันก็เริ่มจากความรู้สึกดีต่อกันเสมอ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
