ขอขอบคุณ Trader Hunter พบธรรม
การปฏิบัตินั้นไม่มีอะไรที่มากไปกว่า การกลับมารู้ที่กายหรือใจเลย แต่สิ่งที่สําคัญ ต้องปล่อยจากหลักที่ยึดผู้อื่นออก แล้วเข้าไปแสวงหาด้วยตนเอง เห็นด้วยตนเอง จึงจะรู้ด้วยตนเอง การตรัสรู้จึงบังเกิดแก่ตนธรรมะถ้าปฏิบัติมามากๆ ไม่มีอะไรต้องบอกต้องสอนแล้วนะ เพราะใจสอนใจ ใจตนเองนั้นหล่ะจะเป็นผู้สอน
ต้องละการไปอ่านไปฟังผู้อื่น แล้วให้ใจตนเองสอน จิตแห่งพระพุทธเจ้ารอสอนเราอยู่ที่นั้นอยู่แล้ว ละสิ่งอื่นๆเสีย เข้าถึงความเป็นพุทธะด้วยใจตน มิเช่นนั้น การตรัสรู้ จะมิบังเกิดกับตน เพราะจะเป็นเพียงผู้รู้ตาม มิใช่ผู้รู้แจ้ง
สิ่งที่ต้องระวังอย่างมากก็คือการอ่านการฟังการคิดวิเคราะห์ สิ่งหล่าวนี้จะมาทําให้จิตสร้างภาพความคิดให้เราได้เห็น ต้องละความคิดให้ได้ มิเช่นนั้นจะไปปิดบังรู้แห่งปัญญาญาณมิให้บังเกิดแก่ตน ต้องรู้เองเห็นเองนะครับ