คิดแล้วทุกข์ วนเวียนอยู่กับความคิด สลัดไม่ออกสักที

หน้าแรกTeeNee อาหารสมอง ศาลาธรรม คิดแล้วทุกข์ วนเวียนอยู่กับความคิด สลัดไม่ออกสักที

ความคิดไม่อาจทําลายด้วยความคิด เพราะความคิดนั้นถูกหล่อเลี้ยงด้วยความคิด ยิ่งพยายามคิดที่จะไม่ไปคิด มันก็เท่ากับเรายังไปคิดอยู่นั้นเอง กฏของโลก ออกแรงผลักเท่าไหร่ก็ต้องรับแรงดันกลับมาเท่านั้น action=reaction ลองผลักกําแพงดูสิ จะรู้สึกถึงแรงดันกลับที่เท่าๆกัน ดังนั้นยิ่งพยายามไม่คิดมากเท่าไหร่ ก็เท่ากับยิ่งไปจับยึดในเรื่องนั้นๆมากกว่าเดิม ทําให้เราวนคิดไปมาอยู่กับเรื่องนั้นๆ สุดท้ายทนไม่ไหว กายก็จะร้อนดังไฟ สุดท้ายก็พ่ายแพ้ต้องหลุดไปทําตามกิเลสที่เป็นต้นตอของความคิดนั้นๆ ซึ่งก็เป็นการไปสนองกิเลสทําให้ทุกข์หายไปเพียงแค่สั้นๆ แต่เดียวก็ทุกข์ใหม่ เกิดกิเลสชักใยอยู่เบื้องหลังให้เราเข้าไปคิดอีก พอคิดแล้วเห็นว่ามันไม่ดี ก็พยายามคิดละ ที่จะไม่คิดอีก วนเวียนอยู่อย่างนี้ นับภพนับชาติไม่จบไม่สิ้น
ตื่นขึ้นมาด้วยสติปัฏฐาน แค่เรามีสตินี่หล่ะ มันจะไม่ไหลไปกับความคิดเลย ทํายังไง หลักก็คือให้เอาใจเกาะไว้กับกายรู้สึกตัวกับกายไปก่อน ลมหายใจก็ถือว่าเป็นธาตุลมเป็นกายอย่างหนึ่ง สร้างสติตรงนี้ขึ้นมาให้เรารู้สึกตัว ลองดูสิ ลองหายใจแรงๆยาวๆดูทําอย่างนี้ให้ใจเรามาเกาะอยู่กับลมหายใจ แล้วพยายามลองคิดดู ว่ามันคิดได้ไหม เห็นไหม ว่าพยายามเท่าไหร่ก็ไม่คิดเลย เราใจมาเกาะอยู่กับลมหายใจตอนหายใจแรงๆ มันเป็นการเรียกสติมากํากับใจเราในระยะสั้นๆนั้นเอง แต่เราคงหายใจแรงๆตลอดไม่ได้ ก็หมั่นไปสัมผัสรู้กับลมหายใจบ่อยๆให้ชิน เมื่อเราชินแล้วแม้แต่เราหายใจธรรมดา ใจเราก็รู้สึกตัวอยู่กับลมหายใจนะ ไม่ไหลไปเกาะเรื่องอื่นๆให้ใจเราทุกข์ครับ

ขอขอบคุณ Trader Hunter พบธรรม