นั้นก็คือพิจารนาว่า ทุกสิ่งที่เราเก็บมาคิดไม่ว่าจะเป็นคำดี เราก็ทำให้มีกำลังใจแต่ไม่ยึดติดในสิ่งนั้น คำที่ไม่ดี ถ้ามันใช่เราก็ปรับปรุง แต่ถ้าไม่ใช่เราก็อย่าเก็บเอามาใส่ใจ เราจะไม่ลอยขึ้นฟ้าเพราะคำชมเพราะคนชมได้ เขาก็ด่าเราได้ เราจะไม่จมลงดินเพราะคำติ เพราะคนเราทุกคนก็ย่อมมีข้อผิดพลาด อยู่ที่เราจะแก้ไขหรือแก้ตัว
คำพูดเป็นเพียงลม มันจะสำคัญตรงที่ใครเป็นคนพูด แต่เราเป็นคนฟังดังนั้นสำคัญที่ว่าเราจะพิจาราว่าคำใดที่เขาพูดคือความคิดเขา ส่งเราจะเป็นอย่างไรอยู่ที่เราเป็นคนทำ ไม่ได้อยู่ที่ใครเป็นคนพูด
ขอบคุณ dhammatan