คนอื่นดูถูกเราได้ แต่ลดคุณค่าเราไม่ได้

ของที่สวยในสายตาเรา อาจจะไม่สวยในสายตาคนอื่น อย่าได้เอาสายตาคนอื่นมาวัดความดีของเรา เพราะความดีอยู่ที่เราทำ ไม่ได้อยู่ที่ใครมอง และการดูถูกคนมันคือปัญหาของเขา ไม่ใช่ปัญหาของเรา จำไว้ว่าใครดูถูกเรา ก็ไม่เท่าเราดูถูกตัวเราเอง ทุกคนล้วนเกิดมามีค่าในตัวเองแม้เราอาจจะไม่มีค่าในสายตาทุกคน แต่เรามีค่าในสายตาเราเองแน่นอน คนบางคนอาจจะเกิดมาพร้อมพรสวรรค์ แต่เชื่อเถอะว่าที่เขาเก่งได้ เขาฉลาดได้นั้น ไม่ใช่ว่าเพราะเขานั่งเฉยๆ นอนเฉยๆ เขาฝึกหนัก

เขาเรียนรู้ เขาล้มแล้วล้มอีก แต่เขาไม่เคยท้อ ไม่เคยดูถูกตัวเอง และความพยายามนั้นละคือความสำคัญหลักที่ทำให้เขาเหล่านั้นประสบความสำเร็จ วันนี้เราอาจจะล้ม เราอาจะแพ้ แต่เชื่อเถอะว่า ไม่มีใครแพ้ไปทุกวันหรอก และคนชนะทุกคนไม่เคยว่าจะไม่แพ้เช่นกัน ดังนั้นแล้ว อย่าเอาความผิดหวังในวันนี้มาบดบังสิ่งดีๆที่รอในวันข้างหน้า ถ้าต้องแพ้ถึงสิบครั้งแล้วชนะได้ในครั้งที่สิบเอ็ด เราก็ถือว่าชนะอยู่ดีและที่สำคัญ เรานี้หล่ะชนะใจเราเอง

เพราะสิ่งที่ชนะยากที่สุดคือใจเราเอง เมื่อเราชนะตัวเราได้แล้ว อะไรเราก็ไม่ต้องกลัว จำไว้ว่าท้อเป็นถ่าน ผ่านเป็นเพชร

เครดิตแหล่งข้อมูล : ธรรมทาน