อภัยไม่ได้ ก็หลุดพ้นไม่ได้

การที่เราจะให้อภัยหรือยกโทษให้ใครสักคนที่ทำให้เราโกรธ เกลียด เครียดแค้น ชิงชัง สร้างความคลางแคลงใจ หรืออิจฉาริษยานั้น ในความเป็นจริงคือทำได้ยากถึงยากมาก จู่ๆ จะให้อภัยคนที่เราเกลียด คนที่เราชังน้ำหน้า คนที่เป็นต้นตอทำให้ชีวิตเราพังทลายคงไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้ง่าย

บางคนแค้นชนิดที่เรียกได้ว่า แค้นนี้ชำระอีกสิบปีก็ไม่สาย
บางคนเก็บไฟแค้นสุมใจจนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิตก็ยังมี

ฉะนั้นจะให้อภัยทันที ห้ามความคิดให้ปลงตก
ห้ามใจให้เลิกเจ็บปวดกับเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา มันทำได้ไม่ง่ายเลยใช่ไหม?

ทำให้หลายคนจมอยู่กับความรู้สึก "อภัยไม่ได้" หลุดพ้นจากมันก็ไม่ได้

แล้วจะทำยังไง?

เพียงปลดปล่อย ‘ใจ' ของให้คุณเป็นอิสระจากความทุกข์ เป็นหนทางเดียวที่จะปลดทุกข์ภายในหัวใจได้
นั่นคือ "พลังของการให้อภัย" อย่ายึดติดกับความโกรธ
ความเครียดแค้นค่อยๆ วางมันลง

ผ่อนคลายจิตใจให้ตัวเองได้พบความสุข
จากการไม่เอาใจไปยึดสิ่งกับสิ่งที่ทำให้ใจเศร้าหมอง ขุนมัวปลดปล่อยใจให้หลุดพ้นจากทุกพันธนาการ
ที่ยึดเราจากความทุกข์ ความเศร้า ความเครียด วางมันลง
อย่ากลับไปคิดเรื่องเก่าๆ อย่าผูกจิตคิดแค้นใคร
เพื่อจะได้ไม่ก่อเวรสร้างกรรม จะได้ไม่มีเวรมีกรรมต่อกันในทุกภพชาติ

ให้อภัยตัวเองได้หลุดพ้นจากทุกข์
ให้อภัยคนอื่นเพื่อที่ใจของเรา...จะได้เป็นอิสระจากกองทุกข์ทั้งหลายที่แบกมานาน
....

#ความตอนหนึ่งในหนังสือแสงแห่งชีวิต
จับจองเป็นเจ้าของหนังสือแสงแห่งชีวิต...แสงแห่งบุญ

เครดิตแหล่งข้อมูล : เพจเห็นทุกข์ เห็นธรรม