ทำไมขอทาน พึงพอใจกับเงิน 100 บาท

ทำไมเราเฉยๆ กับการกินข้าวที่มีกับวันละ 3 อย่าง เพราะเราได้รับจนเคยชิน
ทำไมเรามองว่าการมีบ้านอยู่ได้อยู่กับพ่อแม่ มันจึงเฉยๆ เพราะเราอยู่กับมันจนชิน

ทำไมคนทำงาน ต้องการได้ปรับเงินเดือนและโบนัส เพราะความต้องการมากขึ้นใช่ไหม

ทำไมคนรวย ไม่เคยบอกว่าตัวเองรวย
เพราะเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ เขายังไม่รวยเท่ากับคนอื่น

เราทุกคนกำลังติดกับดักทางความคิด หรือเปล่า
มันทำให้เราเกิดการเปรียบเทียบและละเลยการพอใจในสิ่งที่มีกับคนที่มีมากกว่า

จนมองสิ่งที่เรามีเป็นความเคยชิน ทั้งที่บางคนไม่เคยมี ไม่เคยได้แบบเรา เขากลับโหยหา อยากยืนในจุดที่เรามี

เมื่อคิดเปรียบเทียบ ต้องการสิ่งนั้นสิ่งนี้ คุณก็ต้องขวนขวายหามันมา เพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง ถ้าได้ ก็สบายใจ แต่ถ้าไม่ได้ตามที่ต้องการ ตัวเราเองแหละที่จะทุกข์