แท้จริงแล้ว การสวดมนต์เป็นสิ่งที่ดีมาก

แท้จริงแล้ว การสวดมนต์เป็นสิ่งที่ดีมาก ช่วยได้อานิสงส์ คือ สติ สมาธิ และ จิตใจที่แช่มชื่น

การสวดมนต์ที่ถูกต้อง
ต้องเป็นการสวดมนต์เพื่อเจริญสติไปพร้อมกับการสวดมนต์

เริ่มต้นด้วยการเจริญกายานุปัสสนาสติปัฏฐาน สัมปชัญญะบรรพ ขณะที่นั่งสวดมนต์ต้องมีสติระลึกรู้การเคลื่อนไหว อิริยาบทต่าง ๆ
ระหว่างที่สวดมนต์ เห็นว่าร่างกายนี้สวดมนต์อยู่

ออกเสียงสวดมนต์อยู่ ปากขยับเพื่อออกเสียงอยู่ และอาการอื่น ๆ
ถ้าสวดมนต์นานจะเกิดอาการเบื่อ
เนื่องจากอาการเมื่อยล้า
การไปคิดเรื่องอื่น ๆ ซึ่งต้องตามด้วยการเจริญจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน คือ มีสติระลึกรู้ความหงุดหงิด ความไม่แช่มชื่น เนื่องจากความเมื่อย ความไม่สบายกาย
ทำให้ไปคิดเรื่องอื่น เพราะจิตต้องการหนีความทุกข์ไปหาความสุขจึงหนีไปคิดเรื่องที่ติดใจอยู่

ทำให้จิตใจเศร้าหมองได้ หากไม่มีสติรู้ทัน อาการต่าง ๆ ดังกล่าว อาการคันหน้า คันตัวเป็นธรรมดาที่จะเกิดขึ้น เพียงแค่มีสติรู้ คันก็เกา แต่ก็รู้อยู่ ไม่มีปัญหาอะไร
หากฝึกได้ดี พอวันไหนสวดมนต์
มีความรู้สึกเบื่อ อยากหยุดสวดมนต์ ก็ให้มีสติระลึกรู้ลงไปในใจเลยว่า
เบื้องหลังความคิดนี้คือ ความเบื่อ ความหงุดหงิด ถ้ามีสติตั้งมั่นรู้เข้าไปในใจ จะเห็นความไม่แช่มชื่นและความหงุดหงิด ของจิตใจได้เอง

ถ้าเห็นได้อย่างไม่มีตัณหาและทิฏฐิ ความไม่แช่มชื่น หรือ ความเบื่อนั้นจะหายไป จะกลับมาสวดมนต์ได้อย่างมีความสุขต่อไป
การสวดมนต์ให้ความสุขจริง ๆ

หากเจริญสติไปด้วย จนเกิดเป็นสัมมาสมาธิระหว่างสวด จิตจะจำบทสวดได้โดยไม่ต้องอาศัยการจำในสมองเลย จิตจะจำบทสวดได้เอง ลองดูจะเห็นได้ด้วยตนเอง อย่าเลิกเลย เดินมาถูกทางแล้ว แสงสว่างอยู่ข้างหน้า
จิตที่เศร้าหมอง หดหู่ แก้ได้โดยการลงมือปฏิบัติ

เจริญในธรรม
#เห็นทุกข์เห็นธรรม