ถ้าเราเป็นคนดี คนไม่ดีจะไม่ค่อยเข้าใกล้

ถ้าเราเป็นคนดี คนไม่ดีจะไม่ค่อยเข้าใกล้ เพราะคุยกันไม่รู้เรื่อง

ถ้าเราเป็นคนไม่ดี คนดีก็จะไม่อยากอยู่ใกล้เพราะคบคนพาล คนพาลย่อมดึงชีวิตลงสู่ที่ต่ำ

ถ้าเราเป็นคนเทาๆ มีทั้งดี-ไม่ดี
ชีวิตก็จะดึงทั้งคนดีและไม่ดีเข้ามาในชีวิต
เรากักเก็บพลังงานด้านไหนมากกว่ากัน ชีวิตเราก็จะดึงคนลักษณะเดียวกันให้เข้ามาสู่ชีวิตมากเท่านั้น

คนที่คิดดี ก็มักจะมีชีวิตที่ราบรื่น สงบสุข เย็นตาเมื่ออยู่ใกล้ เย็นใจเมื่อพูดคุย
คนที่คิดไม่ดี ชีวิตก็มีแต่เรื่องมัวหมอง เกรี้ยวกราด ร้อนดั่งไฟแผดเผา เมื่ออยู่ใกล้ๆ ก็สัมผัสได้ถึงความไม่สบายทั้งกาย-ใจ

พลังงานดีๆ จึงดึงดูดพลังงานดีๆ
พลังงานลบๆ มีแต่แรงผลักให้ออกจากกัน

คนที่ไม่เสมอกันด้วยศีล จึงอยู่กันได้ไม่ค่อยนาน เพราะทัศนคติ ความคิด การกระทำสวนทางกัน
คนที่ไม่เสมอกันด้วยปัญญา คบกันนานวันเข้าก็คุยกันไม่รู้เรื่อง เพราะคิด ทำ ต่างกัน

ลองสังเกตว่าเราเป็นคนแบบไหน ให้ดูจากคนที่ใกล้ชิดเรา
เขาอยู่เพราะสบายใจหรืออยู่เพราะเรายังมีผลประโยชน์ หรืออยู่เพราะจำใจต้องอยู่ไปไหนไม่ได้

แล้วสังเกตตัวเราเองว่า ไปใกล้ชิดใครมากๆ เพราะเราสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ หรือเพราะเราตัดเขาไม่ขาด หรือเพราะเรายังหาทางไปไม่ได้

ชีวิตหากลองสังเกตให้ดี เราจะพบว่า
คนบางคนน่าคบแต่ไม่น่าให้ใจ
คนบางคนคบได้แต่สนิทด้วยไม่ได้
คนบางคนคบไม่ได้ก็ถอยออกห่างให้เร็วที่สุด
คนบางคนคบและไว้ใจได้ก็ขอให้รักษา เพราะมีไม่มากนักหรอกที่จะคบหากันด้วยใจ โดยไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง
#นามบุญ
#เห็นทุกข์เห็นธรรม