จากหนังสือพุทธประวัติจากพระโอษฐ์ ของท่านพุทธทาสภิกขุ
ไม่มีใครเปรียบเสมอ
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเอก เมื่อเกิดขึ้นมาในโลก ย่อมเกิดขึ้น เป็นผู้ซึ่งไม่มีใครซ้ำสอง ไม่มีใครร่วมเป็นสหายด้วยได้ ไม่มีคู่เปรียบ ไม่มีผู้เท่าทัน ไม่มีผู้คล้ายด้วย ไม่มีคนเทียบได้ ไม่มีผู้เสมอ ไม่มีใครที่จะเปรียบให้เหมือนได้ และเป็นผู้เลิศกว่าบรรดาสัตว์สองเท้าทั้งหลายแล. ใครกันเล่าเป็นบุคคลเอก ? ตถาคต ผู้เป็นอรหันต์ ตรัสรู้ชอบเอง นี้แลเป็นบุคคลเอก.
ภิกษุ ท. นี่แล บุคคลเอก เมื่อเกิดขึ้นมาในโลก ย่อมเกิดขึ้น เป็นผู้ซึ่งไม่มีใครซ้ำสอง ไม่มีใครร่วมเป็นสหายด้วยได้ ไม่มีคู่เปรียบ ไม่มีผู้เท่าทัน ไม่มีผู้คล้ายด้วย ไม่มีคนเทียบได้ ไม่มีผู้เสมอ ไม่มีใครที่จะเปรียบให้เหมือนได้ และเป็นผู้เลิศกว่าบรรดาสัตว์สองเท้าทั้งหลายแล.
ไม่ทรงอภิวาทผู้ใด (ตรัสแก่เวรัญชพราหมณ์ ที่โคนต้นสะเดาชื่อนเฬรุ เมืองเวรัญชา)
พราหมณ์ ! ในโลกนี้ กับทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ พร้อมทั้งเทวดาและมนุษย์, เราไม่มองเห็นใคร ที่เราพึงอภิวาท พึงลุกขึ้นยืนรับ พึงต้อนรับด้วยตั้งอาสนะให้ เพราะว่าตถาคต อภิวาท ลุกรับ ตั้งอาสนะให้ผู้ใด ศีรษะของผู้นั้นจะพึงแตกกระจายออก.