สตรีผู้มีบุญ แห่งแผ่นดิน มังกร

หน้าแรกTeeNee อาหารสมอง ตำนานโลก สตรีผู้มีบุญ แห่งแผ่นดิน มังกร

ในประวัติศาสตร์จีนมีสตรีหลายนางได้รับการยกย่องว่าบุญญาธิการสูง ในกระบวนสูงสุดมนุษย์นั่งไหว้คงได้แต่พระนางบูเช็กเทียน (武则天) ผู้ได้ครองบัลลังค์มังกรเป็นฮ่องเต้องค์แรกที่เป็นสตรี แต่เอาเข้าจริงชีวิตของพระนางก็ดูไม่สบายเท่าไรนัก เพราะว่าต้องสู้ฝ่าฟัน ฆ่าคนมากมาย เป็นศัตรูกับลูกตัวเอง และสุดท้ายก็ถูกปลดในยามชรา

ถือว่าเหนื่อยจัดจนไม่รู้ว่าจะเรียกว่ามีบุญหรือมีกรรมดี

แม้บางคนจะต่อสู้ฝ่าฟันมาเหนื่อยยาก แต่บางคนก็ไม่ได้ต่อสู้ สตรีบางคนชีวิตสบายอยู่ในวังอย่างเป็นสุขไม่ได้ต่อสู้อะไรแต่ว่าอายุก็สั้นเกินไป ไม่กี่ปีก็สิ้นลม พูดง่ายๆคือ บุญมากแต่มีเวลาเสวยบุญน้อย

ภาพพระนางบูเช็กเทียน

อย่างไรก็ตามคนที่ขึ้นมาสบายๆและใช้ชีวิตสบายๆนานๆจนกระทั่งสิ้นลมยามชรานั้นก็มีอยู่ สตรีที่ว่านั้นคือพระมารดาของพระเจ้าเฉียนหลงฮ่องเต้ (乾隆皇帝) นั้นเอง

พระมารดาของพระเจ้าเฉียนหลงฮ่องเต้ นั้นมีกำเนิดในสกุลสูงคือตระกูลหนิวฮู่ลู่ (钮祜禄氏) ถือเป็นตระกูลขุนนางเก่าที่มีบทบาทในการก่อสร้างแผ่นดินราชวงศ์ แต่อย่างไรก็ตาม สายสกุลของพระองค์น่าจะเป็นสายหนิวฮู่ลู่ที่ออกจะบ้านๆสักหน่อย บิดาเป็นข้าราชฝ่ายบุ๋นยศกลางๆแค่ระดับสี่ ที่บ้านไม่ได้รวยมากนัก ต้องค้าขายไปด้วย พระนางในวัยเยาว์ต้องออกไปขายขนม แต่จะด้วยความน่ารักหรืออะไรก็ไม่รู้ขายขนมดีเป็นเทน้ำเทท่า แถมไปขายร้านไหนคนขายของแถวนั้นก็พลอยขายดีไปด้วย จนคนตั้งฉายาว่า "แม่นกนำโชค"

ภาพพระเจ้าเฉียนหลงฮ่องเต้ในวัยหนุ่ม

ภายหลังถูกคัดเลือกเข้ามาในวัง และได้รับการจัดสรรให้เป็นหม่อมห้ามของหยงชินหวาง (雍亲王) ซึ่งในอนาคตจะเป็นพระเจ้าหยงเจิ่ง (雍正皇帝) อันโด่งดัง แต่ว่าด้วยกำเนิดอันสูงแต่ไม่ได้สูงมาก ดังนั้นพระนางเมื่อแรกเข้าวังจึงไม่ได้ตำแหน่งพระชายาเอกตี่ฟูจิ่น (嫡福晋) พระชายารองเชอฟูจิ่น （侧福晋） แต่ได้รับแต่ตำแหน่งนางห้ามตัวเล็กๆยศ "เก่อเกอ" （格格）ซึ่งถือว่าต่ำสุดในวังแล้ว

อย่างไรก็ตามแม้จะได้ยศต่ำ แต่ว่าพระองค์ก็มีบุญอยู่บ้างที่มีพระโอรส ๑ พระองค์ เป็นโอรสองค์ที่สี่ของหยงชินหวาง แต่บุญในขณะนั้นก็ดูเหมือนจะมีแค่นั้น เพราะว่าแม้จะมีลูกกับเขาแถมเป็นลูกชาย พระสามีก็มิได้ยกย่องขึ้นมาให้เป็นพระชายารอง ให้เป็นแต่หม่อมห้ามย่ำต๊อกอยู่สืบไปเป็นสิบปี กระทั่งโอรสองค์น้อยอายุได้ ๑๒ ปีก็ไม่มีวี่แววว่าจะมีอะไรดีขึ้น แม้ยามพระสามีป่วยไข้ก็รับใช้อย่างดี ว่ากันว่าพระสามีเมตตาขึ้น แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นในชีวิต ยังเป็นหม่อมตัวน้อยสืบไป

วัดลามะ หรือภาษาจีนเรียกว่า "หยงเหอกง" (雍和宫) แต่เดิมเคยเป็นวังที่พระทับของพระเจ้าหยงเจิ่งครั้งยังเป็นเจ้าชาย

แต่หลังจากรอคอยอย่างสงบมานาน ในที่สุด หยงชินหวางกราบทูลพระบิดาพระเจ้าคังซี (康熙皇帝) ให้มาชมดอกโบตั๋น ที่วังของตน พระเจ้าคังซีเสด็จพระราชดำเนินมาถึง ก็ทรงทอดพระเนตรดอกโบตั๋น แต่ในหมู่ดอกโบตั๋นนั้น พระโอรสองค์น้องหงลี่ องค์ชายสี่ที่ไร้ความสำคัญ ตำนานเล่าว่ากำลังรำดาบหรือท่องหนังสืออยู่ก็ไม่รู้ แต่คล่องแคล่วถูกพระทัยพระเจ้าคังซีเหลือเกิน พระองค์เลยเรียกมาใกล้ๆ หลังจากทรงคุยกับพระนัดดาตัวน้อยก็โปรดปรานยิ่งนัก ทั้งเก่ง ทั้งฉลาด จนออกพระโอษฐ์ขอให้ส่งให้พระองค์เลี้ยงเอง พร้อมทั้งเอ่ยชมพระนัดดาว่า "หลานคนนี้มีบุญยิ่งกว่าใคร" (是福过于予) เลยเรียกให้มารดาของเด็กคนนี้มาหา พอหม่อมที่ไร้ค่าคนนี้เข้าเฝ้า พระเจ้าคังซีก็หัวเราะร่า พลางตรัสว่า "คนมีบุญ คนมีบุญ" ไม่หยุด (有福之人)

คำตรัสของพระเจ้าคังซีดูเหมือนจะเป็นคำอวยพรให้พระนาง เพราะอนาคต พระนางก็มีบุญเช่นนั้นจริงๆ แม้จะต้องรอหน่อย

รูปพระเจ้าคังซี

เมื่อหยงชินหวางขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าหยงเจิ่น พระองค์ตั้งเหล่านางในของพระองค์ให้เป็นพระสนม หม่อมแซ่หนิวฮู่ลู่ ได้ถูกยกเป็นพระสนมชั้นเฟย นามว่า สีเฟย (熹妃) แม้ตอนนี้บุญของพระนางจะเริ่มมาแล้ว แต่ก็ดูไม่น่าจะมากอะไรไปกว่านั้น พระเจ้าหยงเจิ่นมีเซี่ยวจิงเสี่ยนฮองเฮา（孝敬宪皇后） เหนียนกุ้ยเฟย （年贵妃） และฉีเฟย （齐妃） รวมทั้งสิ้นสามพระองค์ที่ยศสูงกว่า เป็นที่รักมากกว่า และทั้งหมดทั้งมวลล้วนมีพระโอรส พระนางก็นั่งคอยอย่างสงบใช้ชีวิตเป็นเฟยต่อไปอย่างเงียบๆ

ภาพพระเจ้าหยงเจิ่ง

ใครจะคาดคิดพระโอรสฮ่องเฮาสิ้นบุญไปก่อนพระบิดาจะขึ้นครองราชย์ ในปีที่สามของรัชกาลพระสนมเอกเหนียนกุ้ยเฟยก็สิ้นลม หลังจากนั้นไม่นานลูกชายของนางก็ล้มป่วยและจากไปตั้งแต่วัยเยาว์เหมือนจะตามมารดาไปปรโลก เหลือแต่ฉีเฟย ที่โปรดกว่านางยิ่งนัก แถมแต่เดิมมียศเป็นพระชายารองกับลูกชายที่มียศสูง ดูไปดูมาน่าจะได้ขึ้นครองราชย์ แต่ในปีที่ห้าของรัชกาลพระเจ้าหยงเจิ่น บังเอิญลูกชายไปงัดข้อกับพ่ออย่างไรก็ไม่รู้ เลยถูกทอดยศ แถมมีบันทึกเล่าว่า ถูกสั่งประหารเสียด้วย

สุดท้ายในปีที่แปดของรัชกาลพระเจ้าหยงเจิ่น ฮ่องเฮาก็สิ้นลม

เหลือเพียงแต่สีเฟยคนเดียว ยืนเด่นเป็นสง่า ในที่สุด ปีที่แปดของรัชกาล พระนางก็ได้รับการสถาปนาเป็นกุ่ยเฟย สันนิษฐานว่าไม่ได้มีพิธีแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ แต่ว่าก็ได้รับยกย่องให้เป็นกุ่ยเฟย มีอำนาจครองทั้งวัง

ภาพเซี่ยวจิงเสี่ยนฮ่องเฮา

และแล้วในที่สุด ในปีที่ ๑๓ ของรัชกาล พระเจ้าหยงเจิ่นล้มป่วยและสวรรคตไปในที่สุด พระโอรสองค์ที่ ๔ ได้ขึ้นครองราชย์เป็นเฉียนหลงฮ่องเต้ พระนางกลายเป็นฮ่องไทเฮา พระเจ้าเฉียนหลงเป็นลูกที่สนิทกับแม่ จะไปไหนมาไหนก็ไปกับแม่เสมอ หรือแม่อยากจะไปไหนก็พาไป คนเขาว่าพระนางดั้งเดิมน่าจะเป็นชาวใต้ อยู่แถบลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียงที่เรียกกันว่าเจียงหนาน พระองค์รู้ว่าพระมารดาอยากเสด็จเยี่ยมถิ่นเดิม พระองค์เสด็จทางใต้ ๗ ครั้ง พาพระมารดาไปด้วย ๔ ครั้ง นี้ยังไม่นับพาพระมารดาไปแถวภาคตะวันออกไกลโพ้นอันเป็นรกรากของเผ่าแมนจู พาเสด็จไปซานสี ขึ้นเขาบูชาเทพ พาไปบวงสรวงเขาไท่ซาน พาไปล่าสัตว์ และการไปนี้ไม่ได้ไปแค่ครั้งเดียว แต่ละที่ไปถึง ๓ - ๔ ครั้งเป็นอย่างน้อย ถ้าที่ใกล้ๆปักกิ่งก็ไป ๓๐ กว่าครั้งต่อที่ เรียกได้ว่าพระเจ้าเฉียนหลงเสด็จไปไหน พระมารดาย่อมเสด็จไปด้วย จนหลังๆพระชนม์มากจนเสด็จไม่ไหว พระเจ้าเฉียนหลงเลยเอาใจพระมารดาโดยการสร้างพระราชวังฤดูร้อนที่ทุกวันนี้เรียกว่า ฮี้เหอหยวน จำลองทิวทัศน์ของทางใต้ แถบหางโจว ซูโจว ให้พระมารดาเดินเล่นเพื่อให้หายคิดถึง แถมขนพันธุ์ไม้จากทางใต้ที่พระมารดาโปรดมาปลูกอีก สืบไปพระมารดาอยากไปทางใต้แต่เสด็จไม่ไหว จะได้เดินเล่นในสวนหลวงนี้เอง เมื่อมีพระชนม์พรรษาครบ ๖๐ ๗๐ และ ๘๐ ก็มีงานฉลองขนาดมโหฬารให้ ชนิดฉลองทั้งแผ่นดิน

ภาพบรรยากาศการเดินทางของราชสำนักพระเจ้าเฉียนหลง

และภาพพระเจ้าเฉียนหลงถวายพระพรพระมารดาในงานวันพระราชสมภพของพระนาง

บุญของพระนางสูงมาก เพราะลูกดี นับตั้งแต่เริ่มเป็นใหญ่ในวังครั้งพระเจ้าหยงเจิ่งจนสิ้นพระชนม์กินบุญต่อไปอีก จนสวรรคตในอายุ ๘๖ ปี รวมระยะเวลาเสวยบุญสตรีผู้เป็นใหญ่ในวังและแผ่นดิน ๔๒ ปี

ถือว่าเป็นคนมีบุญที่ไม่มีใครเทียบเทียมดังพระเจ้าคังซีว่า

ใครจะคิด ว่าลูกข้าราชการตัวเล็กๆที่ขายขนมข้างทางจะสบายและมีความสุขได้ถึงเพียงนี้

ถือเป็นสตรีที่มีบุญสุดๆในประวัติศาสตร์จีนเลยก็ว่าได้

ภาพสมเด็จพระพันปีหลวงเซียวเซิงเสี่ยนฮ่องไทเฮาในชุดเต็มยศ