เปิดประวัติ “ซีอุย” แค่ได้ยินเด็กๆ ก็ต้องกลัว

ทำให้มีการสืบสวนขยายผลย้อนหลังไปถึงพฤติกรรมโหดในลักษณะเดียวกันอีก 6 ราย ผลสุดท้ายคดีจบลงที่ศาลอุทธรณ์ ด้วยโทษประหารชีวิต จากคดีสุดท้ายเพียงคดีเดียว แต่ตราบาปของซีอุยตามคำพิพากษาของสังคมคือ มนุษย์กินคนฆ่าโหด 7 ศพ ภายใต้เงื่อนงำบางอย่างในกระบวนการสอบสวน ที่ทำให้ชวนสงสัยว่า แท้จริงแล้ว ซีอุย คือฆาตกรต่อเนื่อง หรือเหยื่อของสังคมกันแน่

ซีอุยเกิดประมาณปี 2465 ตำบลฮุนไหล จังหวัดซัวเถา ประเทศจีน บิดาคือนายซุงฮ้อ มารดาคือ ไป๋ตึ๋ง เชื้อสายแต้จิ๋ว แต่ข้อมูลจากหนังสือพิมพ์รายวันระบุว่า เกิดที่หมู่บ้านปึงไต๋ ตำบล หงอหงวน จังหวัดหุ้ยล้ง มณฑลเอ้หมึง ซีอุยเป็นลูกคนสุดท้องในจำนวนพี่น้อง 4 คน เชื้อสายจีนแคะ

เมื่อถึงวัยรุ่นก็ถูกเกณฑ์ไปประจำหน่วยทหารที่มณฑลเอ้หมึง ในสงครามระหว่างจีนกับญี่ปุ่น หลังสงครามสงบ ก็ถูกเกณฑ์ไปรบกับฝ่ายเมาเซตุง ก่อนจะหนีทหารเข้ามาประเทศไทย ในวันที่ 28 ธันวาคม 2489 โดยเรือชื่อโปรคิว   

เมื่อซีอุยขึ้นฝั่งประเทศไทย ก็ถูกกักตัวอยู่ที่กองตรวจคนเข้าเมือง 10 วัน ก่อนที่นายทินกี่ แซ่อึ้ง จะมารับรองออกไปได้ (ยังมีคำสัมภาษณ์อีกแห่งหนึ่งที่อ้างว่า นายฮะเอี้ยงเป็นผู้ออกเงินทำใบต่างด้าวและเข้าเมืองให้) จากนั้นก็พักอยู่จังหวัดพระนครที่โรงแรมเทียนจิน ตรอกเทียนกัวเทียน ประมาณ 5 - 6 วัน ก่อนจะเดินทางไปทับสะแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ตรงกับคำให้การวันที่ 30 มกราคม 2501 ยืนยันว่า "มาอยู่เมืองไทยครั้งแรกที่ตำบลทับสะแก ประจวบคีรีขันธ์"

หลังจากนั้นซีอุยก็เดินทางไปมาทำงานรับจ้างอยู่หลายที่ ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง และยากที่จะจัดลำดับได้เนื่องจากคำให้การแต่ละครั้ง ซีอุยระบุชื่อเจ้าของบ้านที่ไปพักไม่ค่อยตรงกัน และการอยู่แต่ละที่นั้นก็เป็นระยะเวลาสั้นๆ 6 เดือนบ้าง 2 เดือนบ้าง 8 เดือนบ้าง ขึ้นอยู่กับงานที่รับจ้างนั้นๆ

แม้จะมีที่อยู่และที่ทำงานไม่เป็นหลักแหล่ง แต่ในระยะ 8 ปีแรกในเมืองไทย ซีอุยไม่ได้ก่อคดีร้ายแรงใดๆ นอกจากคดีทะเลาะวิวาทบ้างเป็นบางครั้ง แต่เงื่อนงำที่สำคัญก็คือ เส้นทางและแหล่งพักพิงของซีอุยในระยะหลัง ตรงสถานที่เกิดเหตุของคดีทั้ง 7 อย่างเหลือเชื่อ คือ ประจวบคีรีขันธ์ 4 คดี กรุงเทพฯ นครปฐม และระยอง แห่งละ 1 คดี

เครดิตแหล่งข้อมูล : silpa-mag.com