ราชินีองค์สุดท้ายแห่งโซชอน ผู้ถูกลอบปลงพระชนม์โดยญี่ปุ่น

ราชินีองค์สุดท้ายแห่งโซชอน ผู้ถูกลอบปลงพระชนม์โดยญี่ปุ่น

หลังสงครามจีน-ญี่ปุ่นสิ้นสุดลงในปี ๒๔๓๘ ส่งผลให้เกาหลีหลุดลอยไปจากจีน ในปีเดียวกันนี้ก็เกิดโศกนาฏกรรมบางอย่างขึ้นในพระราชวังเคียงบอคของพระเจ้าโกจง ซึ่งเป็นผลงานของญี่ปุ่น แต่ไม่มีใครเอาผิดกับญี่ปุ่นได้

สนธิสัญญาชิโมโนเซกิที่จีนยอมจํานนต่อญี่ปุ่นเพื่อยุติสงครามผลักดันจีนให้ออกไปจากเกาหลีและหยุดการที่เกาหลีต้องส่งบรรณาการหรือจิ้มก้องไปจีน แต่ยังไม่ทําให้ญี่ปุ่นพอใจ เพราะราชสํานักเกาหลียังกุมอํานาจอยู่ด้วย พระราชินีองค์หนึ่งผู้ไม่เคยยอมญี่ปุ่น และเป็นผู้ประคับประคองราชบัลลังก์อันโอนเอนของพระเจ้าโกจงตลอดมา พระนางคือ "ราชินีมิน" ของ "พระเจ้าโกจง" การดํารงอยู่ของพระนางจะเป็นเสี้ยนหนามมิให้ญี่ปุ่นครอบครองเกาหลีได้สําเร็จ และญี่ปุ่นก็จะไม่เก็บพระนางไว้

พระเจ้าโกจงทรงเป็นกษัตริย์แห่งโชซ็อน ในยุคหัวเลี้ยวหัวต่อทางประวัติศาสตร์ ทรงอ่อนแอทั้งสติปัญญาและจิตใจ เพราะทรงถูกอุปโลกน์ให้ขึ้นเป็นกษัตริย์ด้วยพระชนมายุเพียง ๑๑ พรรษาโดยการชักใยและบอกบทโดย "เจ้าชายลีแฮอง" พระราชบิดา แต่ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น "เจ้าชายแดวอน"

พระเจ้าโกจง เสวยราชย์เพียงเพื่อเป็นเครื่องมือที่ช่วยอํานวยความสะดวกให้แก่กลุ่มอํานาจใหม่เท่านั้น และกลไกในการบริหารประเทศในช่วงต้นรัชกาลตกอยู่ในกํามือของ "เจ้าชายแดวอน" ซึ่งเป็นพระราชบิดาเรื่อยมา

พอพระเจ้าโกจงทรงเจริญพระชนมายุเพียง ๑๕ พรรษา ถูกคลุมถุงชนให้มีพระมเหสี โดยเลือกคู่ครองให้เสร็จสรรพ ซึ่งมาจากตระกูลมินนั่นคือ "มิน-จายอง"

การที่ "มิน-จายอง" ถูกคัดเลือกขึ้นมาเป็นราชินี ก็เพราะเธอไม่มีทีท่าว่าจะเป็นเสี้ยนหนามของ "เจ้าชายแดวอน" ผู้สําเร็จราชการได้เลย แต่เป็นการพยากรณ์ที่ผิดพลาดโดยสิ้นเชิง เพราะในอีก ๓๐ ปีต่อมา "ราชินีมิน" จะก้าวขึ้นไปเป็นราชินีผู้ทรงอิทธิพลที่สุดองค์หนึ่งของเกาหลีผู้กุมอํานาจอยู่ข้างหลังบัลลังก์ของพระเจ้าโกจงอย่างแท้จริง

พระนางได้กลายเป็นกําลังสําคัญของพระเจ้าโกจงในช่วงการแทรกแซงของญี่ปุ่น จนมีผู้ยกย่องให้พระนางเป็นเสาหลักของความเป็นชาติเกาหลีและภาพพจน์ของความซื่อตรงต่อชาติบ้านเมือง

ในระยะที่อิทธิพลของพระนางกําลังผลักดันให้ต่างชาติที่มิได้ประสงค์ร้ายจนเกินไปคือจีนและรัสเซียเข้ามาสนับสนุนการเคลื่อนไหวของกลุ่มขุนนางหัวสมัยใหม่ในราชสํานักเกาหลีนั้น เจ้าชายแดวอนผู้อาวุโสกลายเป็นผู้แปรไปเป็นฝ่ายญี่ปุ่นเสียเองและดําเนินการอย่างลับ ๆ ที่จะกําจัดพระนางออกไปให้พ้นทาง

ด้วยการวางแผนของ "ราชินีมิน" พระเจ้าโกจงทรงดําเนินการติดต่อในทางลับกับรัสเซีย เพื่อหาทางสกัดกั้นการคุกคามของญี่ปุ่นซึ่งต้องการให้เกาหลีเป็นเพียงจังหวัดหนึ่งของจักรวรรดิญี่ปุ่นเท่านั้น แต่นโยบายถ่วงดุลอํานาจของ "ราชินีมิน" ก็มิได้เล็ดลอดสายตาของเจ้าชายแดวอน ผู้รายงานให้ข้าหลวงใหญ่ญี่ปุ่นทราบเป็นระยะ ๆ แผนการกําจัด "ราชินีมิน" จึงอุบัติขึ้นเพื่อหยุดยั้งการแทรกแซงของมือที่ ๓ ในเกาหลี

แผนลอบปลงพระชนม์ "ราชินีมิน" ของทีมสังหารจากญี่ปุ่นลอบเข้าไปภายในพระราชวังคย็องบกอย่างเงียบ ๆ ในเช้าตรู่ของวันที่ ๘ ตุลาคม ๒๔๓๘ ทีมสังหารบุกเข้าไปถึงพระราชฐานชั้นในอันเป็นที่ประทับ แต่ก็ถูกสกัดกั้นโดยราชองครักษ์ของราชินีมิน แต่ทีมสังหารซึ่งมีกําลังมากกว่าและเป็นมืออาชีพจากญี่ปุ่น

ซึ่งได้รับการชี้เป้าจากสายลับเกาหลีที่นิยมญี่ปุ่นก็เข้าไปจนถึงพระตําหนักฝ่ายใน ได้สังหารองครักษ์และพระสนมซึ่งพยายามปกป้องราชินีมินอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไร้ผล มีสตรีรวม ๓ คนถูกสังหารอย่างเหี้ยมโหดในเช้าวันนั้น หนึ่งในร่างที่ไร้วิญญาณก็คือ "ราชินีมิน" ผู้สูงศักดิ์ และเพื่อให้แน่ใจว่าเป้าหมายถูกกําจัด ทีมสังหารได้เผาพระบรมศพเป็นเถ้าถ่านเพื่อทําลายหลักฐานในป่าสนหลัง พระตําหนักนั่นเอง

ราชินีมินสวรรคตอย่างมีปริศนาด้วยพระชนมายุ เพียง ๔๓ พรรษาโดยปราศจากร่องรอยหลักฐาน ทิ้งให้พระเจ้าโกจงต้องทนต่อสู้กับชะตากรรมตามลําพังต่อไปอย่างไม่มีจุดหมาย

อิทธิพลของญี่ปุ่นและเหตุการณ์ในวันนั้นสามารถปิดปากสื่อมวลชนทั่วโลกที่มองว่าเกาหลีเป็นเพียงเรื่องภายในของญี่ปุ่นเท่านั้น ไม่มีใครอยากติดตามเสนอข่าว เพราะเกรงว่าจะกระทบกระเทือนความสัมพันธ์กับญี่ปุ่น แม้สื่อตะวันตกที่ไม่เคยตกข่าวสําคัญเกี่ยวกับราชวงศ์ก็ยังงดการเสนอข่าวใด ๆ ที่จะเปิดเผยชะตากรรมของ ราชวงศ์เกาหลี เพราะต้องการเอาใจญี่ปุ่น

หลังการปลงพระชนม์พระราชินีมิน ผ่านไปราว ๒ ปี พระเจ้าโกจงก็ทรงละทิ้งพระราชวังคย็องบก เสด็จฯ ไปประทับลี้ภัยภายในสถานทูตรัสเซียเป็นเวลาเกือบ ๑ ปีเต็ม เพราะไม่มั่นใจในความปลอดภัยของพระองค์เอง ทรงคิดอยู่เสมอว่ารัสเซียน่าจะเป็นทางออกของเกาหลีที่ดีได้

ในที่สุดในปี ๒๔๕๐ จักรวรรดิญี่ปุ่นก็ผนวกจักรวรรดิเกาหลี เข้าเป็นจังหวัดหนึ่งได้สำเร็จ และปลดพระเจ้าโกจงออกจากราชบัลลังก์แล้วควบคุมพระองค์ไปที่ญี่ปุ่น ไม่ปล่อยให้พระองค์กลับมาปกครองเกาหลีอีก รัฐบาลญี่ปุ่นสถาปนาพระเจ้าซุนจง พระราชโอรสของพระเจ้าโกจงเป็นจักรพรรดิเกาหลี แต่ก็เป็นแค่ในนาม ปล่อยให้ข้าหลวงใหญ่ญี่ปุ่นปกครองกันเอง