หนึ่งในสองเจ้าจอมซึ่ง ร.๕ ทรงถ่ายภาพด้วยฝีพระหัตถ์

หนึ่งในสองเจ้าจอมซึ่งได้รับพระราชทานให้นั่งเก้าอี้ตราแผ่นดิน แล้วทรงถ่ายภาพด้วยฝีพระหัตถ์

หนึ่งภาพที่คุ้นตาหลายท่านคือ ภาพเจ้าจอมม.ร.ว สดับ ลดาวัลย์ ที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากล้นเกล้าร. 5 ให้นั่งเก้าอี้ตราแผ่นดิน เพื่อให้ทรงถ่ายรูปนั้น แต่ยังมีเจ้าจอมอีกท่านหนึ่งซึ่งได้รับพระมหากรุณาธิคุณเช่นกัน คือ เจ้าจอมเอิบ หนึ่งในเจ้าจอมก๊กออ

     เจ้าจอมเอิบนั้นเป็นเจ้าจอมที่ถวายงาน ล้นเกล้าร.5ใกล้ชิดมากอย่างที่คนโบราณเรียกกันว่า เอาไว้ใช้ติดตัว ตอนเช้าถ้าทรงบรรทมตื่นเมื่อใด เจ้าจอมเอิบจะเป็นผู้มาเปิดพระบัญชร หรือที่เล่ากันในหมู่พี่ๆน้องๆว่า ถ้าเห็นเจ้าจอมเอิบออกมาล้างหน้าล้างตาเมื่อใดละก็ เป็นอันรู้กันว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว บรรทมตื่นแล้ว เจ้าจอมเอิบเคยเล่าให้เจ้าจอมแส(หลานสนิท)ฟังว่า

 ตลอดเวลาที่ท่านรับใช้เป็นบาทบริจาริกานั้น ได้ตั้งจิตมุ่งมั่นที่จะสนองพระคุณพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ผู้ทรงตรากตรำพระวรกายเพื่อประเทศชาติ โดยมิทรงเห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย ให้ได้ทรงพระเกษมสำราญเพื่อที่จะได้ทรงบำเพ็ญภารกิจให้แก่ประเทศชาติต่อไปให้ยั่งยืนตราบนานเท่านาน

ตอนที่สมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงทรงประชวรหนัก จะออกพระโอษฐ์เรียกชื่ออยู่ 2ชื่อ คือ เอิบกับเอื้อน (เจ้าจอมเอื้อน) แม้ในวันที่สวรรคตก็ยังโปรดให้เรียกเจ้าจอมเอิบเข้าไปถวายอยู่งาน หม่อมศรีพรหมาเล่าว่า เมื่อเสด็จสวรรคตแล้ว เห็นเจ้าจอมเอิบซบอยู่ข้างพระแท่นเบื้องขวาของพระบรมศพ

สำหรับพระมหากรุณาธิคุณที่พระราชทานเจ้าจอมทั้งสองให้นั่งเก้าอี้ทอง เพื่อทรงถ่ายรูปนั้น นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ ด้วยพระเก้าอี้ทอง หรือ พระเก้าอี้ตราแผ่นดิน มีไว้สำหรับเจ้านายชั้นสูงประทับเท่านั้น ผู้เป็นสามัญชนไม่สามารถนั่งพระเก้าอี้ดังกล่าวนี้ได้ ด้วยความรู้จักที่ต่ำที่สูง ถึงแม้จะได้รับพระราชทานให้นั่งพระเก้าอี้ทอง เพื่อถ่ายรูปนั้น จะเห็นได้ชัดเจนว่ารูปเจ้าจอม ม.ร.ว สดับ และ เจ้าจอมเอิบ ท่านทั้งสองนั่งบนพระเก้าอี้นั้นจะนั่งในลักษณะเอียงๆไม่เต็มพระเก้าอี้ และมีผ้าปูทับอีกทีหนึ่ง

เครดิตแหล่งข้อมูล : thaithaibytan