● ประตู ●

......แทบทุกสิ่ง ต้องมีประตู ไม่ว่าจะเป็นบ้าน ห้องหรือแม้แต่หัวใจของคุนเอง เคยมีผู้ชายคนนึงพูดว่า ประตูทุกประตูย่อมมีกุนแจที่ไขออกได้เพียงดอกเดียว คุนว่าจิงไหม


......ประตูหลายอย่างต้องถูกปิดตาย เพราะเจ้าของไม่รู้จักดูแลเก็บรักษากุนแจดอกเดียวที่มีอยู่ ให้อยู่กับที่ ปล่อยปละละเลยที่จะพกติดตัว จนเจ้ากุนแจนั้นหล่นหายไป กว่าจะมารู้ว่าประตูนั้นเปิดไม่ได้อีกต่อไปก็สายเกินแก้เสียแล่ว สุดท้ายก็กลายเป็นประตูที่ปิดตาย ....ไม่ต่างอะไรกับคนที่ก็รู้อยู่ว่าเรารักคนนี้แท้ๆ แต่ทำไมไม่ดูแลไม่เอาใจใส่ จนสุดท้ายเค้าก็เป็นฝ่ายไป แล้วก็เริ่มมารู้ทีหลังว่า เรารักใครไม่ได้อีกแล้ว.....

.......ประตูบางประตูกว่าจะเปิดได้อยากเย็นแสนเข็ญ กว่าจะหากุนแจเจอ แทบแย่ เพราะดันเอาไปเก็ยไว้ในที่ที่หายาก และต้องใช้เวลาค้นหานานแต่สุดท้ายก็เปิดได้ เพราะเจ้าของรอบคอบและเก็บรักษากุนแจอย่างไว้ดีไม่ยอมให้หาย.....คนเรามักอาจเคยผิดหวัง จนไม่อาจรับรักครั้งใหม่ของตัวเอง ทั้งที่รู้ว่ารัก ก็ไม่ยอมเปิดใจให้กว้าง แต่พอมาพบกับคนที่ใช่ก็ต้องใจออ่นยอมรับว่ารัก ยอมรับเค้าเข้ามาข้างในโดยไม่รู้ตัว จึงพยายามถะนุถนอมเอาใจใส่เค้าตลอด ไม่ยอมให้กุนแจดอกนี้หายไปเป็นอันขาด......

.....ประตูบางประตูดูสวยงาม ไม่มีกุนแจใดที่จำเป็นสำหรับการเปิดประตู เพราะมันยอมให้เปิดได้ตลอดเวลา มันไม่มีแม้แต่รูกุนแจ สุดท้ายพอเปิดบ่อยๆเข้า บ่อยมากขึ้นมันก็เก่า เก่าจนใช้การไม่ได้ จนไม่มีใครอยากเข้ามาอีก.....คนนั้นก็ดีคนนี้ก็ดีไปซะหมด สุดท้ายแล้วก็ต้องมาพบว่า ถ้าเราไม่ได้เริ่มที่ความจริงใจ สุดท้ายเราก็ไม่ได้รับความจริงใจ และอยู่คนเดียวไปในที่สุด บางครั้งเหมือนกับเราเจอคนดีๆผ่านเข้ามาแล้ว แทนที่จะไม่ออกไปเปิดประตูรับใครเวลาเค้ามาเคาะประตูก้ไม่ยอมทำ กลับปล่ยให้คนเคาะเข้ามาทุกคน จนข้างในมันแน่นแล้วคนที่มานานๆก็ทนไม่ได้ ขอออกไปจะดีกว่า......

......ประตูที่ดูแข็งแรงดูหนัก ถึงแม้จะมีกุนแจแต่ถ้าไม่ยอมหยอดน้ำมันดูแล ให้บานพับเปิดปิดง่าย แม้มีกุนแจก็ไม่มีความหมาย เปิดยากปิดยาก แล้วจะมีซักกี่คนที่ยอมมาเปิดให้.....ปากกับใจไม่ตรงกันใครจะกล้ามาเสี่ยง ปากแข็งไม่ยอมรับความเป็นตัวเองมัวมีแต่ทิฐิ สุดท้ายก็อยู่กับตัวเอง แต่ก็ดีตรงที่เค้าจิงจังจิงใจ ไม่ยอมเปิดรับใครง่ายๆ

......ตามรายการเกมส์โชว์ก็มักจะมีเกมที่ให้พยายามเลือกกุนแจที่มีอยู่มากมายมา 1 ดอก เพื่อไขประตูทางออกให้เจอ กว่าจะเจอก็หยิบผิด หยิบถูก ลองแล้วลองอีก เพราะไม่ยอมดูให้ดีมัวแต่กลัวว่าจะเสียเวลา บางทีเจอกุนแจที่ถูกต้องก็ดีไป ได้แจ็คพอต แต่ถ้าเจอแล้วแต่สายเกินไปก้ไม่มีใครช่วยได้ บางคนมัวแต่เลือกสุดท้ายก็ไม่เจอกุนแจที่ถูกต้อง.....ไม่ต่างอะไรกับคนที่ช่างเลือก คนที่ไม่เคยให้คุนค่ากับเวลาที่ถูกต้อง กว่าจะรู้ตัวเค้าก้อไม่สามารถมาอยู่กับเราได้แล้ว บางคนโชคดี บริหารงานเป็น ก็ได้พบคนดีดี ที่จะอยู่ด้วยด้วยกันได้ไปนานแสนนาน บางสนเลือกเข้าไป เลือกจนไม่มีเวลาให้เลือก สุดท้ายทำคำตอบก็คือคุนต้องอยู่คนเดียว......

.....ไม่ว่าเราเป็นประตูแบบไหน ต้องการใครมาเปิด จงอย่าทำตัวให้เป็นประตูที่ปิดตาย เพราะคุนจะไม่ได้ทำหน้าที่ประตูที่ดี ไม่ได้สัมผัสกับความรู้สึกดีดีที่กุนแจมอบให้ เพราะบางอย่างที่ดีดีไม่ได้มีมาหาเราตลอดเวลา ไม่ได้มาเป็นประจำ ไม่ได้ผ่านและจะวกกลับมา เพราะอาจเป็นสายลมที่มาเพียงพัดผ่าน ทำไม่เราไม่ลองที่ออกไปสัมผัสความสดชื่นความสบายใจที่ได้รับ จากสายลมเหล่านั้น ถึงแม้ เมื่อลมผ่านไปเราจะมีเพียงความรู้สึกดีดี ความรู้สึกของคุนที่พัดสิ่งดีดีมาให้ก็ตาม สายลมที่ดีเค้าจะไม่ทำให้คุนเสียใจแน่นอนเหมือนกับกุนแจดอกนั้น เค้าจะทำให้คุนรู้สึกว่า คุนไม่จำเป็นต้องทำกุนแจสำรองให้เสียเวลา เพราะคุนจะไม่ลืมเขาแน่นอน