จนเงินแต่อย่าจนความดี

การเป็นหนี้ก็เป็นทุกข์เช่นเดียวกัน

คนเราลงได้จนแล้ว ย่อมมีแต่ความทุกข์ยากเพราะเหตุฉะนี้ท่านจึงเรียกว่า “ยากจน” คิดจะทำอะไรก็ยากที่จะเห็นทาง อยากได้อะไรก็ยากที่จะได้ หันไปพึ่งพาอาศัยใครก็ยากที่จะได้รับความช่วยเหลือ เพราะโลกสมัยนี้ถือคติว่า “มีเงินนับว่าน้อง มีทองนับว่าพี่  ยากจนเงินทอง   พี่น้องไม่มี”

เมื่อไม่มีเงินก็ต้องไปกู้หนี้ยืมสินเขามา

ก็เป็นทุกข์เสียดอกเบี้ยแพงๆ ก็เป็นทุกข์ ถูกเขาทวงหนี้ก็เป็นทุกข์ ถูกเจ้าหนี้ตามตัวก็เป็นทุกข์ ถูกจับเข้าคุกเข้าตะรางเพราะไม่มีเงินใช้หนี้ก็เป็นทุกข์

จนเงินนับว่าทุกข์มากแล้ว จนความดีเป็นทุกข์ยิ่งกว่า

คนไม่มีศรัทธาในพระศาสนา ปราศจากความอายชั่ว กลัวบาป เกียจคร้าน โง่เขลาเรียกว่า คนจนความดี  เขาทำชั่วทางกาย วาจา ใจ เรียกว่า เป็นหนี้ ทำชั่วแล้วนึกภาวนาในใจ ไม่อยากให้ใครรู้ เรียกว่า เสียดอกเบี้ย  ถูกคนดีมีศีลธรรมว่ากล่าวตักเตือน  เรียกว่า ถูกทวงหนี้ ไปไหนมาไหนมีแต่ความร้อนใจ   เรียกว่า ถูกตามตัว เมื่อตายไปก็ตกนรกหมกไหม้ เรียกว่า ถูกจองจำ

ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้

แต่เลือกที่จะเป็นอะไรต่อไปข้างหน้าได้แม้จะเกิดมาจนก็จงพยายามสร้างเนื้อสร้างตัวก็อาจพ้นจากสภาพความจนได้ในที่สุด ถึงแม้ยังยากจนอยู่ก็ขอให้จนแต่เงินทอง อย่าจนคุณธรรม

 โปรดนึกเสมอว่า  อยู่เรือนพังยังดีมีความสุข ดีกว่าคุกหลายเท่าไม่เศร้าหมอง  จนยังดีมีธรรมค้ำประคอง  ดีกว่าปองทุจริตผิดศีลธรรม

ของเก่าจาก
“สัมผัสพระพุทธเจ้าด้วยใจ ใน...สายธารธรรม”
โดย รศ.เสฐียรพงษ์  วรรณปก

ที่มา จาก สังคมธรรมะออนไลน์