จิตว่าง-จิตวุ่น

ตามความจริงของธรรมชาติจริงแท้ๆนั้น โลกนี้เป็นของว่าง
ถ้าจิตเห็นว่าเป็นของว่าง จิตก็ว่างเท่านั้นเอง คือ....'ไม่ยึดถือ
อะไรทั้งหมด' ก็ไม่มีทุกข์...มีแต่สติปัญญาที่รู้ตามความเป็นจริง
แต่ถ้าโลกนี้มันหลอกเอาจนจิตปุถุชนเห็นเป็นของไม่ว่าง มีสิ่ง

ที่น่ารักและน่าเกลียด จิตนี้ก็เลยโง่ไป..เผลอไป ถูกปรุงให้กลาย
เป็นจิตผิดปกติคือ ไม่ว่าง...กลายเป็นจิตวุ่นขึ้นมา ก็เป็นทุกข์..
นี่แหละ หัวใจของเรื่องนี้มีเพียงเท่านี้...

เพราะฉะนั้นขอย้ำแล้วย้ำอีก ให้ช่วยจำไปว่า...'โลกเป็นของว่าง'
ทีนี้ จิตจะวุ่นหรือจะว่าง มันแล้วแต่ว่าจะมองโลกในลักษณะอย่างไร
มองโลกผิดจิตก็เป็นของวุ่นขึ้นมา...มองโลกถูกจิตก็ว่างอยู่ตาม
เดิม ทำอะไรไปได้โดยไม่มีความทุกข์ เท่านี้ก็พอแล้ว...

พูด 5 นาทีก็หมด...แต่การปฏิบัตินั้นอาจจะปฏิบัติกันนานมากจน
ตายก็ได้ ถ้าทำไม่ได้ หรือไม่ฉลาดพอ...คือจิตมันไม่ว่างได้ตามที่ควร
มันวุ่นเสียเรื่อย ไม่มีว่างมีแต่วุ่น....

~~หลวงปู่พุทธทาสภิกขุ~~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์