ได้ฟัง...ธรรม...ทุกเมื่อ

ผู้ปฏิบัติพึงใช้อุบายปัญญา ฟังธรรมเทศนาทุกเมื่อ...
ถึงจะอยู่คนเดียวก็ตาม....
คือ อาศัยการสำเหนียก การกำหนดพิจารณาธรรมอยู่...
ทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืน...

ตา-หู-จมูก-ลิ้น-กาย...
ก็เป็นรูปธรรมที่มีอยู่ปรากฏอยู่...
ได้เห็นอยู่ ได้ยินอยู่ ได้สูดดม ลิ้มรสและสัมผัสอยู่
จิตใจเล่า...?

ก็มีอยู่ ความคิดนึกรู้สึกในอารมณ์ต่างๆ
ทั้งดีและร้ายก็มีอยู่...
ความเสื่อม ความเจริญ ทั้งภายนอกภายในก็มีอยู่...

ธรรมชาติ...อันมีอยู่โดยธรรมดา...
เขาแสดงความจริงคือ...
ความไม่เที่ยง-ความเป็นทุกข์-ความเป็นอนัตตา...
ให้ปรากฏอยู่ทุกเมื่อ....

เช่น...ใบไม้มันเหลือง หล่นร่วงลงจากต้น...
ก็แสดงความไม่เที่ยงให้เห็น ดังนี้เป็นต้น...
เมื่อผู้มาปฏิบัติ พินิจพิจารณาด้วยสติปัญญา
โดยอุบายนี้อยู่เสมอแล้ว...
ชื่อว่าได้ฟังธรรมอยู่ทุกเมื่อทั้งกลางวันและกลางคืนแล...ฯ

~~พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต~~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์