Dragonball ในมุมที่เราๆ ท่านๆ ไม่เคยรู้

ดราก้อนบอล (Dragonball) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นของโทริยาม่า อากิรา
ลงพิมพ์ในนิตยสารโชเนนจัมป์ตั้งแต่ ค.ศ.1984 ถึง ค.ศ.1995
และรวมเป็นฉบับรวมเล่มได้ 42 เล่ม ในประเทศไทยเคยลงตีพิมพ์
ใน ทาเล้นท์ และ ซีโร่ ในช่วงก่อนที่มีลิขสิทธิ์การ์ตูน และหลังจากนั้น
ได้ตีพิมพ์ในหนังสือการ์ตูนบูม ภายใต้ลิขสิทธิ์ของบริษัท เนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์ จำกัด

เนื้อเรื่องของดราก้อนบอลเกี่ยวกับการผจญภัยของ ซุน โกคู ในการตามหาลูกดราก้อนบอล
เพื่อขอพรหนึ่งข้อจากเทพเจ้ามังกร โดยระหว่างการเดินทางโกคูต้องพบกับเพื่อนฝูงและอุปสรรคต่างๆ

ในฉบับหนังสือการ์ตูนนั้นได้ใช้ชื่อ ดราก้อนบอล ตลอดทั้งเรื่อง
แต่ฉบับภาพยนตร์การ์ตูนได้ใช้ชื่อแตกต่างกันดังนี้

ดราก้อนบอล (Dragon Ball)
  - ดำเนินเรื่องตามฉบับหนังสือการ์ตูน นับตั้งแต่เริ่มเรื่องจนถึงการแต่งงานของโกคู
ดราก้อนบอล Z (Dragon Ball Z)
  - ดำเนินเรื่องตามฉบับหนังสือการ์ตูนต่อจนจบเล่ม 42ในภาคจอมมารบู
ดราก้อนบอล GT (Dragon Ball GT)
  - ดำเนินเรื่องต่อจากภาค Z 
    แต่เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาสำหรับอนิเมะโดยเฉพาะ ไม่เกี่ยวข้องกับฉบับหนังสือการ์ตูน

ซุน โกคู (อ่านแบบภาษาญี่ปุ่น : ซน โงะกู) หรือ "ซุน หงอคง" หรือ "ซุน โงกุน"
ตัวละครหลักจากการ์ตูนชุด เรื่องดราก้อนบอล และเป็นตัวละครการ์ตูนที่เป็นที่นิยมที่สุดคนหนึ่ง

ซุน โกคู มาจากชื่อ ตัวละคร ซุน หงอคง ในนิยายเรื่องไซอิ๋ว ซึ่งสะกดว่า ซน โงะกู ในภาษาญี่ปุ่นเหมือนกัน

ซุน โกคู เป็นชาวไซย่า และโตที่โลก โดยมีชื่อเดิมว่า"คาคาร็อต" (แผลงมาจากคำว่า แครอท)
มีบิดาที่ชื่อ บาร์ดัค ในตอนเด็กซุนโกคูจะมีหางงอกมาเหมือนลิง
ถ้าเขามองพระจันทร์เต็มดวงเมื่อไหร่เขาจะกลายร่างเป็นลิงยักษ์
ไม่สามารถควบคุมสติได้ แต่มีพลังโจมตีมหาศาล ตอนโตขึ้นมาเขาสามารถพัฒนาพลังต่อสู้
จนผ่านพ้นขีดขั้นของชาวไซย่าปรกติได้ จนกลายเป็น ซูเปอร์ไซย่า โดยผมเปลี่ยนเป็นสีทอง
และมีพลังโจมตีมหาศาล สามารถเป็นซุปเปอร์ไซย่าได้ทั้งหมด 4 ร่าง

ในประเทศไทย ได้มีการแปลชื่อของ ซุน โกคู หลายชื่อ ซึ่งรวมถึง "ซุน โงกุน" และ "ซุน หงอคง"
โดยชื่อจากภาษาญี่ปุ่น ซึ่งอ่านใกล้เคียงกับคำว่า "ซนโงะกู" ในขณะที่เมื่อเขียนเฉพาะชื่อจะอ่านว่า "โกะกู"

สำหรับการแปลชื่อเป็น "ซุน หงอคง" แปลตามที่มาของภาษาญี่ปุ่น ให้สอดคล้องกับเจตนาของผู้แต่ง
ที่ต้องการเชื่อมโยงตัวละครเข้ากับ ซุน หงอคงในเรื่องไซอิ๋ว โดยในภาษาญี่ปุ่น ซุน หงอคง
ในเรื่องไซอิ๋ว สะกดว่า (ซน โงะกู) เหมือนกัน ภายหลังทางสำนักพิมพ์ ได้มีการเปลี่ยนชื่อตัวละคร
ให้ใกล้เคียงกับรากศัพท์เดิมภาษาญี่ปุ่น ในภาษาอังกฤษ ผู้แต่งโทริยามา อากิรา ใช้ชื่อว่า "Son Goku"

ตัวละครบางส่วน

ซุน โกคู เป็นชาวไซย่าที่มีพรสวรรค์และได้รอดจากการระเบิดของดาวเบจิต้าได้และถูกโกฮังเก็บไปเลี้ยง

เบจิต้า พ่อเป็นราชาแห่งดาวเบจิต้าจึงถูกเรียกว่าเจ้าชายเบจิต้า เบจิต้าได้รอดจากการระเบิด
เพราะกำลังทำภารกิจ และได้ทำงานอื่นรวมกับราดิซกับนัปป้า

ซุน โกฮัง (เป็นลูกของซุน โกคู กับ จีจี้) มีพลังที่แฝงอยู่ในตัวสูงกว่าโกคู
และได้น้องอีกคนหนึ่ง ซุน โกเท็น เป็นน้องโกฮังและไม่เคยเจอหน้าพ่อถึงอายุ 7 ขวบเลย

ทรังซ์ เป็นพี่โกเท็น 1ขวบ พ่อคือเบจิต้าและได้ตะลุยตามหาดราก้อนบอลกับปังและโกคู

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของดราก้อนบอล

ตลอดเรื่องดราก้อนบอล โกคูฆ่าศัตรูเพียง 5 ตัว ได้แก่
1. ดรัม (1 ใน 4 ร่างแยกของจอมมารปิคโกโร)
2. จอมมารปิคโกโร
3. ยาคอน (สมุนของบาบิดี้)
4. บูในร่างเด็ก
5. โอเมกา เชนรง (ในภาค GT)

การเล่นคำในชื่อตัวละคร
ชื่อตัวละครในเรื่องดราก้อนบอล มีการนำจากคำศัพท์ทั่วไปในชีวิตประจำวันมาใช้ คือชื่ออาหาร และชื่อเสื้อผ้า
โดยคำที่มาจากภาษาญี่ปุ่น ใช้แทนบุคคลในโลก และ คำที่มาจากภาษาอังกฤษ ใช้แทนบุคคลที่มาจากต่างดาวดังนี้

ชาวโลก
โกฮัง หรือ หงอฮัง - ข้าว
คุริริน - มาจากคำว่า คุริ แปลว่า ลูกเกาลัก
อูรอน - ชาอูหล่ง
หยำฉา - ผักชนิดหนึ่ง
พัว - ชาจีนชนิดหนึ่ง
เทนชินฮัน - ข้าวผัด
เกี๊ยวซ่า - ก็เกี๊ยวซ่า งัย
รันจิ - lunch - อาหารเที่ยง

จีจี้ - หน้าอกผู้หญิง
บลูม่า - กางเกงพละขาสั้นผู้หญิง
ทรังคซ์ หรือ ทรังคูส - Trunks - กางเกงพละขาสั้นผู้ชาย

ชาวไซย่า
เบจิต้า - Vegeta - Vegetable -ผัก (ความหมายโดยนัยว่า เป็นหัวหน้าของคนที่มีชื่อผักทั้งหมด)
คาคาร็อต - Kakarrot - Carrot - แครอท
แน็บปะ - Nappa - กระหล่ำปลี
ราดิช - Radish - หัวไชเท้า
ฟรีเซอร์ - Freezer - ช่องแช่แข็ง (ความหมายซ้อนว่า เป็นที่รวมของทุกคน หรือเป็นหัวหน้า)
คูร่าร์ - Kular - Cooler - กระติกน้ำแข็ง

หน่วยรบกีนิว
กีนิว - ลูกกีวี่
ครูโด หรือ เคิร์ด - Gurt - Yogurt - โยเกิร์ต
รีกูม - กูรีม - Cream - ครีม
จีส - Chesse - ชีส - เนยแข็ง
บาตะ - Bata - Butter - เนยเหลว

กลุ่มพ่อมด บาบิดี้ ประกอบด้วย
พ่อมดบีบิดี้
พ่อมดบาบิดี้
จอมมารบู
ซึ่งหากเอาชื่อของทั้ง 3 คนมาเรียงต่อกัน จะกลายเป็นบทร่ายคาถา
ของนางฟ้าทูลหัวในเรื่องซินเดอเรล่า "บีบิดี้ บาบิดี้ บู"

ดราก้อนบอล ถือได้ว่าเป็นการ์ตูนที่ได้รับความนิยมอันดับหนึ่งในญี่ปุ่น รวมทั้งประเทศไทยด้วย
ในเด็กรุ่นผมไม่มีใครทีไม่รู้จักการ์ตูนเรื่องนี้ การ์ตูนที่ทำให้ผมตื่นแต่เช้าในวันเสาร์อาทิตย์
โดยไม่ต้องให้แม่มาปลุกเหมือนวันที่ไปโรงเรียน ผมรู้สึกถึงความทรงจำและความผูกพันธ์ที่มีต่อมัน
และมันก็จะยังอยู่ในความทรงจำของผมตลอดไป พลัง..คลื่น..เต่า..สะ..ท้าน..ฟ้าาาา....