ขอระบาย! เมื่อผมมีเมียน้อย ในขณะที่ผมก็เป็นผัวน้อยของเมียน้อยอีกที!!

สวัสดีครับ ขอแค่พื้นที่ระบายนะครับ

ตอนนี้ผมอายุ 32 ปี แต่งงานแล้วมีลูก 1 คน อายุ 6 ขวบ.ภรรยาอายุ 34 ชีวิตก็ดูปกติดี หน้าที่การงานดี แต่เรื่องบนเตียงหลังจากมีลูกแล้วภรรยาผมเปลี่ยนไปมากแบบตายซาก ไม่มีอารมณ์มีแต่เร่งให้เร็วๆจะนอน. บางทีก็ปฏิเสธบอกเหนี่อยง่วง. นั้นคือจุดเริ่มต้นของการหาเมียน้อย.ผมก็ซื้อกินบ้าง จีบบ้างได้บ้างไม่ได้บ้างก็ตามประสาคนเจ้าชู้.จนมาเจอผู้หญิงคนนึงอายุเท่ากัน เคยมีครอบครัวแล้วแต่แยกทางกับสามีมีลูก 2 คนแต่ให้สามีเลี้ยงดู.ตอนแรกที่คบกัน ผมบอกเธอว่าผมแยกทางกับภรรยาแล้วมีลูกติดอยุ๋กับผม 1 คน.ซึ่งเธอก็รับได้.เราก็อยู่ด้วยกันแบบ เช่าห้องอยู่ด้วยกันแต่ผมต้องกลับบ้านทุกวันโดยอ้างว่าไม่มีคนอยู่กับลูก.ตื่นเช้ามาผมก็มาหาเธอใหม่ ตกเย็นก็กลับ บางคืนก็ค้างด้วย

 อาชีพผมเป็นเซลล์.บอกเมียที่บ้านว่าวันนี้กลับไม่ได้ติดลูกค้าอยู่ ตจว.ก็จบ.เมียผมทำงานเป็นกะ เข้าแต่เวร.กลับบ้านมาก็นอนเลี้ยงลูก ไปรับ-ส่งที่โรงเรียนบ้าง ผมก็ออกมาหาเมียน้อย ตกเย็นเมียไปเข้าเวรผมก็ไปหาเมียน้อยเป็นประจำแบบนี้มา 2 ปีแล้ว.จนวันนึง เมียน้อยจับได้ว่าผมยังไม่เลิกกับเมียตามที่เคยบอก แถมยังอยู่ด้วยกันมาโดยตลอด 2 ปี ที่ปิดบังกันมา..แต่สุดท้ายเธอก็ต้องยอมรับสภาพ.ผมก็นี่ดีใจมากที่เธอรับได้เพราะจะได้ไม่ต้องปิดบังอะไรเธออีก.ปิดแต่ฝ่ายเมียหลวงก็พอ..ก็อยู่กันมาทะเลาะกันเรื่องเวลา เรื่องงอนง้อประสาผู้หญิงเรียกร้องอะไรไม่ได้..จนเมื่อ พย.ปี57 ผมกับเมียน้อยทะเลาะกับแรงมาก.แล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ซึ่งผมก็คิดว่าดีแล้วจะได้จบๆสบายจายยยย..

จนเมื่อ มีค.58 ที่ผ่านมากเธอติดต่อกลับมาฟูมฟายว่าลืมผมไม่ได้รักผมมาก.ผมก็เลยกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง..โดยที่เมียหลวงก็ไม่รู้เรื่องอะไรแม้แต่น้อย.เราก็อยู่กันมาเรื่อยๆจนเมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมจับได้ว่าระหว่างที่ผมหายไป 3 เดือนนั้น เมียน้อยผมไปคบกับ ผู้ชายอีกคนนึงแต่อายุแล้ว 45 ปี.และทุกวันนี้ก็นอนที่บ้านผู้ชายคนนี้โดยที่พ่อแม่ฝ่ายชายก็รับรู้..เพราะผมต้องกลับบ้านทุกวันผมเลยไม่ได้ค้างกับเธอตั้งแต่กลับมาคบกัยอีกครั้ง.

จนผมจับได้ว่าพอผมกลับบ้านเธอก็ออกมาที่บ้านผู้ชายคนนั้น.และพอเช้าก้ออกมาหาผม ตกเย็นก็กลับบ้านผู้ชายคนนั้น.ซึ่งมันทำให้ผมเริ่มเครียดและคิดมาก..แต่นั่นยังไม่พอ.เมื่อผมรู้ว่าหอพักที่ผมกับเมียน้อนเช่าอยู่ด้วยกันนั้น.ตลอด 3 เดือนที่ผมไม่อยู่เธอค้าค่าเช่าเป็นเงิน 2 หมื่นบาท.และจะถูกไล่ออกจากหอ.ตอนนั้นเธอไม่มีเงินมาจ่าย.จึงไปขอยืมคุณลุงอายุ 65 ซึ่งเป้นผัวเจ้าของหอ.มาเพื่อจ่ายค่าเช่าโดยที่เมียเจ้าของหอไม่รู้เรื่อง.จนครบกำหนดที่ต้องจ่ายคืนลุงเจ้าของหอ.เธอก็ไม่มีเงิน(ตอนนั้นผมยังไม่กลับมาและเธอก็ยังอยู่กับผู้ชายอีกคน).ลุงเจ้าของหอบอกว่าถ้าไม่มีเงินก็ต้องเอาตัวมาแลก.เธอจึงตกลงยอมนอนกับลุงเจ้าของหอเพื่อใช้หนี้.แต่มันไม่จบแค่นั้นเธอกับลุงก้ยังคงแอบได้เสียกันโดยที่ลุงก็ยังคงให้เงินใช้ส่งเสียเลี้ยงดูแบบลับๆ.

ซึ่งตลอด 2 ปีที่อยู่ด้วยกันมาจนเลิกกันไปครั้งแรก ผมกับเมียน้อยไม่เคยให้เงินหรือช่วยเหลือเรื่องเงินเลย เราใช้เงินขอใครของเราไปกินไปเที่ยวเราหารกันหมด.ซึ่งเธอก็ไม่เคยขอหรือเล่า ปัญหาเรื่องเงินให้ฟังเลยพูดง่ายๆคือ ผมตีกินฟรีมา 2 ปีแล้ว...จนเมื่อวันที 19 เมษา ที่ผ่านมา ผมทนไม่ได้..จึงไปอาละวาด. 2 ที่คือ

1.บ้านผู้ชายคน ที่เธออยู่ด้วยทุกวันนี้ ผมตุยถึงแม่และญาติที่น้องเข้าก็อยู่กันทั้งบ้านของผู้ชายเลยว่า ผู้หญิงคนนี้เป้นเมียน้อมผมมา 2 ปีแล้ว.ถ้าแม่อยากได้เป็นลูกสะใภ้ก็ตามใจ ฯลฯ.กะจะให้เขาบีบผู้หญิงให้ออกมาจากบ้านเพื่อผมจะได้เธอคืนมา.

2.บ้าน ลุงเจ้าของหอพัก ผมลุยถึงเมียแกเลยบอกว่า ผัวแกมาแอบเล่นเมียผม.และก็เป้นเมียน้อยด้วยป้าก็เห็นผมเข้าๆออกๆอยู่เป้นปี ก็น่าจะรู้..ป้าช่วยควบคุมผัวป้าด้วย..แต่ทางนี้หนักหน่อวยเพราะส่งเสีย เลี้ยงดูด้วย..ผมคือ ลุงถูกไล่ออกจากบ้าน โดนฟ้องหย่า.และไม่มีเงินติดตัวเลยซักบาทเพราะของทุกอย่างเป้นชื่อเมียแก หมด.

ณ ปัจจุบันนี้ ผู้หญิงก็ยังอยู่ที่บ้านผู้ชายคนนั้นแหละ แต่กับลุงหายสนิท..คราวนี้ผมเหลือศัตรูแค่คนเดียวแล้ว..แต่เธอก้ไม่ยอมเลือก ซักที

ซึ่งเธอก็บอกฝั่นโน้นว่า เลิกกับผมแล้ว.สบายใจด้าย..ผมก็บอกกับผู้ชายว่าผมตัดใจแล้ว.ผมมีครอบครัวแล้วผมไม่สนใจหรอกผู้หญิงแบบนี้..

แต่ เราก็ยังมานอนด้วยกันทุกวัน ตกเย็นก็กลับบ้านพี่ผู้ชายนั่นแหละ..นี่คือข้อตกลงที่ผมพูดเองกับเธอว่า ถ้าเรายังรักกันอยู่.และผมสร้างครอบครัวให้เธอไม่ได้ แต่ถ่เธอไม่บอกให้ฉันไป ฉันก็จะอยู่ตรงนี้แหละอยู่แบบนี้แหละ.เธอก็เงียบไปบอกแค่รักผมมากตัดใจไม่ ได้เลือกไม่ได้..ผมเลยบอกว่าถ้าเลือกไม่ได้ก็ไม่ต้องเลือก..ก้อยู่แบบนี้ แหละ..เธอเป้นเมียน้อยฉัน..ฉันเป้นผัวน้อยเธอ..ก็สมกันดี..มันคงเป็นเวร กำ..เรื่แงทุกอย่างก็เป้นแบบนี้แหละครับ..ปล.ย้ำอีกครั้งว่าผมขอแค่พื้นที่ ระบาย....เพราะทุกวันนี้ผมไม่อยากเสียเธอไปจริงๆ

เพิ่มเติมหลังจาก อ่านมา66ความเห็นซึ่งด่าล้วนๆ...

ผมพยายามแล้วครับ.

ทั้ง บล็อกเบอร์แต่เธอก็ยังติดต่อมาอีก.ผมเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์หลายครั้งแล้ว.แต่ เธอจะมีเบอร์ที่เป็นของบริษัทไว้ติดต่อลูกค้า.ซึ่งผมเปลี่ยนไม่ได้.พอผมถอย ออกมาเธอก็ฟูมฟายว่าทำไมทำกับเธอแบบนี้เธอรักผมมากขนาดยอมเป็นเมียน้อยให้ แล้วยังจะทิ้งกันอีกหรอ.ยอมทุกอย่างแล้วยังจะทิ้งกันอีกเหรอ.ผมเลยอ้าง เรื่องผู้ชายที่เธออยุ่ด้วยทุกวันนี้.เธอตอบว่าขอเวลาหน่อย.ถ้าเธอเลิกกับ เขาแล้วผมจะออกมาอยู่กับเธอได้มั้ยล่ะ?

ซึ่งผมก็คงทำให้ไม่ได้มันก็ เลย.ยืดเยื้อมาเรื่อยๆแบบนี้แหละครับ.ยิ่งเวลาผมไปไหนมาไหนคนเดียวนี่เธอโทร เช็คยิ่งกว่าเมียหลวงซะอีก.ต้องส่งรูปให้ดูว่าอยุ่กับใคร แทบจะเช้า เที่ยง เย็น.ยิ่งถ้ารู้ว่าผมไปกับเมียกับลูกผมโดยที่ไม่บอกล่วงหน้าหรือมารู้ทีหลัง นี้เธอจะโมโหมาก.แต่ก่อนตอนก่อนจะเลิกกันไปครั้งแรกนั้นเวลาผมออก ทำงานตจว.ผมต้องถามเธอก่อนว่าจะไปมั้ยบางทีก็เป็นอาทิตย์.ต้องให้เธอเลือก ก่อนถ้าเธอไม่ไปถึงจะให้เมียหลวงกับลูกผมไป โดยเฉพาะช่วงปิดเทอม ผมจะให้เมียหลวงแพลนวันหยุดให้ต่อกันยาว4-6วันเพื่อไปด้วยกัน

แต่ถ้าเอา ตรงๆผมรู้สึกว่าผมรักเธอมากกว่าเมียหลวงผมซะอีก..แต่ผมคงเลิกกับเมียหลวงไม่ ได้เพราะสงสารลูกผมรู้ดีว่าการไม่มีพ่อมันเป็นยังงัย.เพราะผมก็ไม่มีพ่อตั่ง แต่เด็ก.และอีกอย่างถ้าผมเลิกกับผู้หญิงคนนี้เธอบอกว่าบุกบ้านผมแน่.เพราะ เธอไม่เหลือใครผมก็ต้องไม่เหลือใคร.มันเป็นเหมือนคำขู่กลายๆ.เพราะมีเธอคน เดียวที่รู้ว่าบ้านผมอยุ่ไหนแต่ผมคิดว่าเธอคงไม่กล้าขนาดนั้นหรอกมั้ง?..ทุก วันนี้ก็คิดว่า.ก็อยุ่ๆกันไปแบบนี้แหละ..แล้วแต่บุญแต่กรรม..

อีกอย่างผม ก็เคยไปบ้านของผู้หญิงแล้วด้วยก็เอาดอกไม่ธูปเทียนไปกราบขอขมาพ่อแม่ ผู้หญิง.ท่านก็รู้ว่าผมมีครอบครัวแล้วรู้ว่าลูกท่านเป็นเมียน้อยผม.ท่านก็ขอ ให้ผมถอยออกมาผมก็รับปากเธอเองก็รับปากกับพ่อแม่เธอว่าจะเลิก.แต่เธอเองก็ ยังติดต่อผมมาอีกเหมือนเดิม.ส่วนผู้ชายคนนั้นพ่อแม่ของเขากับเธอก็มาผูกข้อ ไม้ข้อมือรับรู้กันแล้วก่อนที่ผมจะไปอาละวาดซะอีก..ผมทำกรรมกับเธอมาเยอะ ทั้งหลอกลวงทำให้เสียใจ.สุดท้ายกรรมมันกลับมาลงที่ผม.

หลังจากถูกด่า มาแทบทั้งหมด ขอบคุณ คห.80 ที่ทำให้ผมเข้าใจ. และผมไม่ได้โรคจิตที่อยากถูกด่าผมแค่ไม่สามารถเล่าเรื่องราวหรือปรึกษากับคน รู้จักได้.และท้ายที่สุดผมคิดมา3วันแล้วเอาตรงๆนะครับจากใจจริง..ถ้าผมจะ ทิ้งเมียน้อยคนนี้.ผมคงต้องหาคนใหม่ให้เร็วที่สุดเพื่อลืมเธอ.และเพื่อแสดง ให้เห็นว่าผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอมากไปกว่าเครื่องมือระบายทางเพศก็เท่า นั้น.โดยที่ทุกวันนี้เราก็ยังนอนด้วยกันแทบทุกวัน.เธอทำผมเจ็บ.เธอต้องเจ็บ กว่า.

แต่ถ้าจะให้จบแบบสวยๆก็คงเพิ่ง คห.80 ซึ่งมันทำใจยากมาก.ผมพยายามถอยออกมาแต่หลับตาลงก็ทำใจไม่ได้กลับแค้นมาก ขึ้น.ผมคิดถึงว่าผมจะปลอมผลเลือดของผมให้เป็นบวก.แล้วเอาไปให้ผู้ชายคนนั้น ดู อยากรู้เหมือนกันว่ามันยังจะกล้าอยู่ด้วยกันได้อีกมั้ย.?ผมสับสนมากทำไมมัน เป็นแบบนี้.ผมพูดเลยเราเลิกกันไปแล้วครั้งนึงแต่เธอเป็นคนตามผมกลับมา เอง.และสร้างปัญหาทุกอย่างขึ้นมาเอง.เพราะฉนั้นเธอต้องรับทุกอย่างไป.