จากเรื่องนี้เราทุกคนก็รู้อยู่เต็มอกว่า "ตบมือข้างเดียวไม่เคยดัง "แต่ตบหน้า "มัน"น่ะ ดังแน่ แปลกตรงที่พอมีเรื่องผัวมีเมียน้อยขึ้นมา ผู้หญิงจะถูกประณามอย่างถล่มทลายในขณะที่ผู้ชายแทบไม่มีใครไปแตะต้อง หรือจะถูกตำหนิก็เทียบไม่ได้กับสิ่งที่ผู้หญิงคู่กรณีเจอ จริงๆ ถ้าจะตำหนิและหาคนผิดมันก็ควรจะเป็นคนทั้งคู่ถึงจะถูก เมื่อไม่เสนอและไม่สนอง ปัญหาก็คงไม่เกิด แต่ที่เกิดเพราะที่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ ชอบลักกินขโมยกัน ไม่รู้จักพอ
เป็นธรรมดาของชีวิตคู่ที่ตอนรักกันเธอคือชีวิต เป็นลมหายใจ ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่รักมีความสุขจนกระทั่งได้แต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน มีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีพ่อ แม่ ลูก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความเบื่อกับสิ่งเดิมๆ รสและกลิ่นเดิมๆ เริ่มมีมากขึ้น เลยเริ่มมองหาความตื่นเต้นในชีวิตและไปหาสิ่งที่ขาดจากคนนอกบ้าน ก่อให้เกิดปัญหาครอบครัวตามมา ซึ่งจริงๆ แล้วปัญหาครอบครัวโดยไม่มีมือที่สามเข้ามามันก็มากพออยู่แล้ว พอมีมือที่สามมือที่สี่เข้ามา มันก็ยิ่งบานปลายไปกันใหญ่และเป็นแรงผลักให้คนออกจากบ้านไม่เหลียวแลครอบครัวมากขึ้นไปอีก
ปัญหาการนอกใจจะไม่เกิดขึ้นหากคุณรู้จักพอและไม่คิดทำลายครอบครัวคนอื่น หากคิดสักนิดว่าถ้าเราเจอสถานการณ์แบบเดียวกันเราก็คงทุกข์ไม่ต่างกัน และถ้าคิดได้เราก็ไม่ควรจะทำแบบนั้นกับคนอื่น คิดถึงใจเค้าใจเรา ปัญหานี้มันคงไม่เกิด
เราคงไม่ต้องพูดถึงการคบชู้และไปนอนกับผัวหรือเมียชาวบ้านว่ามันเป็นเรื่องที่ผิด เพราะผ่านการคิด ไตร่ตรองมาอย่างดีและได้ทำให้ความผิดเกิด มันเป็นความผิดอย่างสมบูรณ์