ในโลกวิทยาศาสตร์การฆ่าตัวตายไม่ใช้บาปกรรม หรือตัวชี้วัดความล้มเหลวของชีวิต แต่อาจเกิดจากสารเคมีในสมองที่ทำงานไม่สมดุล ส่งผลให้มนุษย์ไม่สามารถประมวลข้อมูล เมื่อเผชิญหน้ากับปัญหา พวกเขาจึงเลือกทางลัดที่น่าเศร้ากว่า
นักประสาทพยาธิวิทยา Andrew Dworck แห่งสถาบันประสาทวิทยา New York State ได้ทำการศึกษาสมองของคนที่ฆ่าตัวตายและสมองของคนที่ตายอย่างกะทันหัน เพื่อเปรียบเทียบว่าสารเคมีในสมองแตกต่างกันอย่างไร?
โดยตลอด 10 ปี เขาศึกษาสมองคนฆ่าตัวตายมาแล้วกว่า 175 ใบ
ผลลัพธ์ที่ได้ชัดเจนและแจ่มแจ้ง!
เซโรโทนิน (Serotonin) คือคำตอบ
เซโรโทนินคือ สารสื่อประสาทที่มีหน้าที่หลักในการส่งผ่านความรู้สึก "เป็นสุขและพึงพอใจ" ในสมองของเรา คนที่อยู่ในภาวะซึมเศร้า สารสื่อประสาทชนิดนี้จะลดระดับลง ส่งผลให้เรารู้สึกซึมเศร้า ก้าวร้าวและจะแสดงออกอย่างรุนแรง
พร้อมๆกับ สมองส่วน "คอร์เทกซ์กลีบหน้าผากส่วนหน้า (Pre-frontal cortex)" ที่ทำงานบกพร่อง ซึ่งสมองส่วนนี้ทำหน้าที่สำคัญมากๆ ในการกำหนดรูปแบบการใช้เหตุผลและการตัดสินใจของเรา
ดังนั้น เซโรโทนิน ก็เปรียบเสมือน "เบรกฉุกเฉิน" ที่คอยรั้งเราไม่ให้วู่วาม ทำอะไรโดยปราศจากการยั้งคิดนั้นเอง!
Andrew Dworck ยังย้ำว่า สมองของคนที่ฆ่าตัวตายด้วยฤทธิ์ของยาเสพติดจะมีสารสื่อประสาทที่ทำงานคนละแบบ ซึ่งสารเสพติดเหนี่ยวนำให้เราฆ่าตัวตายได้ง่ายมากกว่าภาวะซึมเศร้าเสียอีก
ดังนั้น ภาวะซึมเศร้า คือ โรคที่เกิดจากเคมีในสมองทำงานในภาวะไม่สมดุล ที่หาทางเยียวยาได้ในทางการแพทย์
ไม่ใช่บุญกรรมนำแต่งที่เชื่อกันผิดๆ!
การพบจิตแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านประสาทจะช่วยให้เราทำความเข้าใจสมองตัวเองได้ดียิ่งขึ้น
หากคนใกล้ตัวคุณยอมรับว่า "เป็นคนที่มีภาวะซึมเศร้าได้ง่าย" แทนจะเหยียดหยามดูถูก เราควรใส่ใจกับการกระทำของเราเองให้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
