เหตุผลน่าทึ่งว่าทำไมคุณถึงร้องไห้ทั้งในเวลาที่มีความสุขและมีความทุกข์

“น้ำตาแห่งความปิติ”

นักจิตวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยเยลได้ทำการทดลองเพื่อหาคำตอบเรื่องการร้องไห้ในยามที่มีความสุข พวกเขาใช้แบบสำรวจออนไลน์เพื่อให้ผู้เข้าร่วมได้เห็นสิ่งที่น่ารักๆ เช่น เด็กทารก และสังเกตปฏิกิริยาการตอบสนองของผู้เข้าร่วมเหล่านั้น ผู้เข้าร่วมบางคนมีการตอบสนอง 2 แบบ เช่น มีความรู้สึก 2 อย่างในทันที ยกตัวอย่างเมื่อพวกเขาเห็นเด็กทารก พวกเขาจะบอกว่าเด็กทารกน่ารัก แต่ก็พูดบางอย่างที่ก้าวร้าวออกมาด้วย เช่น "ฉันอยากหยิกแก้มเด็กคนนั้นจัง!" หรือ "อยากกินทั้งตัวเลย" และในอีก 5 นาทีต่อมาผู้เข้าร่วมที่มีการตอบสนองทั้ง 2 แบบทั้งชมว่าน่ารักและพูดก้าวร้าวไปด้วยจะกลับสู่อารมณ์ปกติได้เร็วกว่าผู้ที่คิดแค่ว่าเด็กทารกน่ารักเพียงอย่างเดียว หรือให้พูดอีกแบบก็คือ ผู้ที่มีการตอบสนอง 2 แบบจะมีลักษณะอารมณ์ที่ยืดหยุ่นกว่า

ผลจากปฏิกิริยาการตอบสนอง 2 แบบนับว่ามีเหตุผลในประเด็นนี้ ประเด็นโดยทั่วไปคือขณะที่เราแสดงอารมณ์ในตอนแรกร่างกายของเราจะสอดคล้องกับอารมณ์ดังกล่าวด้วย การยิ้มในวันที่หม่นหมองจะทำให้คุณอารมณ์ดีกว่าเดิม และการร้องไห้น้ำตาแตกในวันที่คุณมีความสุขสุดๆจะช่วยทำให้คุณกลับคืนสู่สภาพปกติได้เร็วยิ่งขึ้น

หากคุณไม่ใช่คนที่ร้องไห้ในยามที่มีความสุข ขอบอกเลยว่าในยามเศร้าคุณจะยิ้มแทบไม่ออกเลยทีเดียว และมันจะยากมากที่จะคืนสู่สภาพปกติได้โดยเร็ว (แต่คุณสามารถฝึกได้นะ ก็ฝึกเหมือนกับนักแสดงเวลาที่ต้องร้องไห้บนเวทีไงล่ะ) แต่ถ้าคุณเป็นพวกที่น้ำตานองหน้าในยามที่มีความสุขแล้วล่ะก็..อย่าไปสนใจคำครหาว่า "อ่อนไหวง่ายเกินไป" เพราะจริงๆตามหลักวิทยาศาสตร์คุณเป็นคนที่ปรับตัวได้เก่งทีเดียว ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเลยแล้วคุณก็จะกลับคืนสู่สภาพปกติได้อย่างทันท่วงที