
เราอาจลืมไปว่า... เพราะดวงอาทิตย์ที่อยู่อีกฟากของท้องฟ้า จึงฉายทาบให้แสงจันทร์ในคืนนี้สุกใส เราอาจลืมนึกไป... ว่าอดีตแห่งคืนวันของต้นไม้สูงใหญ่ ก็เป็นเพียงเมล็ดพันธุ์น้อยๆ กระจ้อยร่อยเท่านั้น เราอาจลืมไปแล้วเช่นกัน... สองมือของพ่อที่หยาบกร้าน เคยประคอง จนสองขาเราก้าวเดินได้ และเราอาจหลงลืมไป... แผลเป็นที่หัวเข่าข้างซ้าย คือครูคนสุดท้าย... ที่สอนให้เราขี่จักรยานปล่อยมือ... บางคุณค่า...มีคุณค่าที่สายตามองเห็น... บางความจริง...ซ่อนอีกความจริงในสิ่งที่เป็น... ไม่ได้หลบเร้น... เพียงแต่เราอาจลืมที่จะมองเห็น....เท่านั้น... "ชีวิตเหมือนบันไดสูง ขณะวางพาดไว้ที่พื้น..."
ขอบคุณ novakaty
Love Attack เทศกาลความรักแบบนี้ บอกอ้อมๆให้เขารู้กัน
Chocolate Dreams สาวชั่งฝันและช็อคโกแลต กับหนุ่มหล่อ ไม่แน่คุณอาจจะได้เจอแบบนี้ก็ได้
Love You Like Crazy เพลงเพราะๆ ที่ถ้าส่งให้คนที่เรารัก โลกนี้ก็สีชมพูกันทีเดียว