แต่ทุกครั้งที่เราเผลอไปนอนตอนเย็น เราจะฝันไม่ดีตลอดเลยค่ะ
ครั้งแรกที่นอน เพราะกลับจากโรงเรียนมาแล้วนอนดูทีวี แล้วเผลอหลับไป
ฝันว่า มีคนบุกเข้ามาในบ้าน แล้วใช้ปืนยิงครอบครัวเราที่หัวทีละคน พอเรากลับบ้านมา ศพพ่อกับแม่พี่เรา นอนเกลื่อนจมกองเลือด เราลงไปนั่งร้องไห้กับพื้นแล้ว ผู้ชายคนนั้นก็เดินมา เอาปืนยิงเข้าที่ขมับเรา แล้วก็ตื่นเลย จำได้ว่าตอนนั้นกลัวมาก เหงื่อแตกน้ำตาไหลเลย
ครั้งที่สอง ตอนเราเข้ามหาลัยตอนปี1 ได้เช่าหอพักอยู่กับรูมเมทคนหนึ่ง วันนั้นเพื่อนยังไม่กลับ เราเลิกเรียนกลับมา ด้วยความล้าที่เรียน เช้าก็เลย เผลอหลับไปอีก ครั้งนี้เราฝันว่า เรานอนอยู่ในห้องนั่นแหละ แล้วพระอาทิตย์มันตกไปแล้วในห้องเลยมืดมาก ตอนเรากลับมา 4 โมง มันยังพอมีแสงอยู่เลยไม่ได้เปิดไฟ เราเลยลุกเดินไปเปิด แต่กดเท่าไหร่ก็ไม่ติด
เลยจะลงไปบอกยาม แต่ลูกบิดประตูก็บิดไม่ได้อีก ห้องก็เริ่มมืดมากแล้ว ซักพักเราได้ยินเสียงจากในห้องน้ำ พอเดินไปดูก็เห็นเมทเรากำลังซักถุงเท้าอยู่ เราเลยถามว่า “กลับมาเมื่อไหร่อ่ะ?”
แต่ถามกี่ครั้ง เมทก็ไม่ตอบเรา แทบจะตะโกนถามเพราะนึกว่ามันใส่หูฟังอยู่รึเปล่า แต่ก็ไม่มีปฎิกิริยาอะไรเลย เราเลยเดินออกมา แต่อยู่ๆ เราก็รู้สึกว่าตัวเราลอยขึ้นไปติดเพดาน พอเรามองไปที่เตียง ก็เห็นตัวเรานอนอยู่ เราก็กรี๊ดแล้วก็สะดุ้งตื่นเลย เราก็เห็นเมทเดินออกมาจากห้องน้ำ มันก็ถามเราว่า “ฝันร้ายหรอ?” เราก็ตอบว่าใช่ แล้วนี่กลับมานานแล้วหรอ มันบอกกลับมานานแล้ว เห็นนอนอยู่เลยไม่ได้ปลุก นี่กำลังซักถุงเท้าอยู่ !
คือเรานอนอยู่บนเตียงไม่ได้ขยับไปไหน แต่เรากลับเห็นเมทเราซักถุงเท้าอยู่ในห้องน้ำจริงๆ แปลกมาก