"เป็นโชคดีของผมมากที่ได้เข้าใกล้พระเจ้าอยู่หัว เพราะในอดีตช่างภาพสามารถเข้าใกล้พระองค์ได้ในระยะ 3-4 เมตร หรือบางครั้งในขณะที่พระองค์ทรงเสด็จพระราชดำเนินแปรพระราชฐานไปประทับต่างจังหวัด ช่างภาพจะได้ใกล้ชิดมาก แต่ไม่ว่าอย่างไรเราต้องเป็นงาน ต้องระมัดระวังพฤติกรรม สำรวม และรู้กาละเทศะอย่างเคร่งครัด"สายัณห์ทำงานเป็นช่างภาพข่าวนาน 30 ปี ซึ่งระยะเวลากว่า 10 ปีที่เขาได้ตามเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ตลอดชีวิตการทำงานมีเหตุการณ์หนึ่งที่ช่างภาพคนนี้มิอาจลืม วันนั้นเป็นเวลาเย็น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเสด็จจากวัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว) ไปยังพระบรมมหาราชวัง หลังเสร็จสิ้นพระราชกรณียกิจ
"ผมเป็นคนเดียวที่เดินตามพระองค์ ระหว่างที่เดินนั้น พระองค์ทรงหยุดและหันมามองผมที่เดินตามอยู่ด้านหลัง พระองค์แย้มพระสรวล พอเห็นดังนั้นผมคำนับแล้วหันไปดูข้างหลังว่าท่านยิ้มให้ใคร ปรากฎไม่มีใครอยู่ข้างหลังผมเลย" สายัณห์เล่าด้วยความปลื้มปิติ "ไม่ว่าจะเสด็จไปที่ไหน พระองค์จะชอบมองกล้อง มองดูพวกเรา (ช่างภาพข่าว) อยู่ตลอด ยิ่งทำให้เราภูมิใจที่ได้เป็นช่างภาพของพระองค์"
เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อราว 30 ปีก่อน แต่เขายังเล่าทุกฉากทุกตอนได้เห็นชัดประหนึ่งเพิ่งเกิดขึ้น รอยพระสรวลของพระองค์ยังชัดเจนและยังติดตาช่างภาพหนุ่มคนนั้น แม้ว่าวันนี้เขาจะเป็นอดีตช่างภาพที่เกษียณอายุงาน แต่ภาพในวันนั้นอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดไปตลอด
สำหรับภาพนี้ เกิดขึ้นหลังจากที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ทรงเปลี่ยนเครื่องทรงพระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากรในพระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม พระบรมมหาราชวัง และทรงพระมหากรุณาเสด็จฯ มาพระราชทานน้ำพระพุทธมนต์แก่ประชาชนที่มาคอยเฝ้าฯ รับเสด็จรอบๆ พระอุโบสถด้วย ผู้ถ่ายภาพ คือ สมบูรณ์ เกตุผึ้ง อดีตหัวหน้าช่างภาพหนังสือพิมพ์สยามรัฐ
"ถ้าพูดในภาษาสามัญชนต้องกล่าวว่า ท่านใจดี ท่านเข้าใจการทำงานของช่างภาพ จึงสามารถใกล้ชิดพระองค์ได้แบบนี้ (ดังภาพ) ผมห่างออกไปไม่เกิน 4 เมตร พระองค์พระราชทานน้ำพระพุทธมนต์แก่ประชาชน เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมยืนอยู่ตรงนั้น ตรงหน้าท่านพอดี" สายัณห์กล่าว
ตลอดชีวิตของการเป็นช่างภาพข่าว คงไม่มีภารกิจอะไรที่จะน่าภูมิใจไปกว่าการเป็นช่างภาพตามเสด็จ สายัณห์ใช้คำว่า ช่างเป็นงานที่เหนือคำบรรยาย เพราะไม่มีภาพใดที่จะอยู่สูงเท่า
"ที่บ้านผม มีรูปพระบามสมเด็จพระเจ้าอยู่ติดอยู่หลายรูป ทุกรูปผมจำทุกอย่างได้หมด ท่านทรงทำอะไร อยู่ที่ไหน เหน็ดเหนื่อยอย่างไร ผมไม่เคยลืม" เขากล่าวทิ้งท้าย