เมื่ออาจารย์ทรงทราบพระอาการ จึงทูลตอบว่า "ไม่ต่ำกว่า 1 ชั่วโมง" พระองค์ท่านทรงรับสั่งว่า "ถ้าเช่นนั้นเอาไว้ก่อน" ขณะนั้นน้ำกำลังท่วมกรุงเทพฯ ซึ่งสำคัญกว่า เพราะราษฎรกำลังเดือดร้อน เพราะถ้าน้ำท่วมลดลง 1 เซนติเมตร พระองค์ท่านจะสบายพระทัยขึ้นมาก
อาจารย์พยายามทูลทัดทานขอให้ทำพระทนต์ก่อน มิฉะนั้นอาจจะต้องถึงพระประสาท และพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชจะทรงเจ็บมากขึ้น พระองค์ท่านก็ยังทรงรับสั่งว่า "เราทนได้ ราษฎร์สำคัญกว่า" เมื่อท่านเสด็จไปแล้วดิฉันรู้สึกซาบซึ้งจนน้ำตาไหลว่าเป็นความจริงที่เขาพูดกันว่า สำหรับพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชแล้ว ทุกข์ของราษฎรนั้นยิ่งใหญ่ว่าทุกข์ของพระองค์ ท้ายสุดพระทนต์องค์นั้นต้องรักษาคลองรากฟัน และทำครอบฟันในที่สุด"