เมื่อในหลวงร.9ทรงทำสงคราม กับตัวยึกยือ จนเลือดสาด

เรื่องราวของการเสด็จพระราชดำเนินไปยังถิ่นทุรกันดารของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวแบบเจาะลึกเบื้องลึกเบื้องหลังนั้นสามารถหาอ่านได้จาก หนังสือ "ใกล้เบื้องพระยุคลบาท" หรือ ฉบับปรับปรุงชื่อ "เย็นศิระเพราะพระบริบาล" ได้เล่าไว้อยู่มากมายหลายเรื่องโดยวันนี้ ทางเราขอยกนำมาเล่าให้ท่านผู้อ่านเรื่องหนึ่ง ด้วยเหตุผลว่าเรื่องนี้จะแสดงถึงอุปสรรคและความยากลำบากที่พระองค์ประสบในการเสด็จพระราชดำเนิน แต่กระนั้นพระองค์ไม่เคยคิดย่อท้อ ทั้งยังมีพระราชอารมณ์ขันต่อเรื่องดังกล่าวอีกด้วย ....

มีผู้สอบถามมาว่าคุณลัดดาซุบซิบว่า

"ชาวชนบทไกลเมืองหลวงอย่างผมต้องการทราบว่า เวลาในหลวงเสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมราษฎรและทรงงานตามหมู่บ้านที่เปียกชื้น เคยถูกตัวทากหรือปลิงขบกัดพระวรกายบ้างไหม?"

 

ลัดดาซุบซิบตอบ

....ถูกบ่อยครั้ง เท่าที่ทราบครั้งหนึ่งเมื่อกันยายนปี พ.ศ. ๒๕๒๘ เสด็จพระราชดำเนินพร้อมด้วยสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ไปยังบ้านตามุง หมู่ที่ ๔ ตำบลเชิงคีรี อำเภอศรีสาคร จังหวัดนราธิวาส เพื่อทรงพิจารณาพื้นที่ ๕,๐๐๐ ไร่ สร้างอ่างเก็บน้ำในเขต ๓ ตำบล คือ เชิงคีรี มะยูง และรือเสาะ หนทางที่จะเข้าสู่ที่หมายเปียกชื้น เป็นป่าและสวนยาง มีทั้งทากและปลิงชุกชุม

ท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก ปรากฏว่าทั้งสองพระองค์ทรงถูกทากหลายตัวเกาะกินพระโลหิตเช่นเดียวกับผู้ติดตามที่ถูกทากกัดเลือดสาดไปตามกันจนต้องหยุดรถยนต์พระที่นั่งขณะเสด็จพระราชดำเนินกลับบนถนนที่มืดมิดเป็นเวลาหลายนาที เพราะรู้สึกพระองค์ว่ามีทากหลงเหลือ กัดติดพระวรกายอยู่อีกหลายตัว และรับสั่งให้สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ช่วยจับทากจากพระวรกายทิ้งออกจากรถยนต์พระที่นั่ง

ทรงรับสั่งด้วยพระอารมณ์ขันถึงการทรงงานที่ตำบลเชิงคีรีครั้งนี้ว่า

"ไปทำสงครามกับตัวยึกยือมา"

cr.panyayan.tnews