ในเพจเฟสบุคที่มีชื่อว่า ตาแม้น โชคชัยทวี ได้โพสต์เรื่องเล่าในบทความ
"พระบารมีปกเกล้าฯที่อำเภอท่ายาง"ของ ร้อยเอก ศรีรัตน์ หริรักษ์ ที่ตีพิมพ์อยู่ในหนังสือ
"72พรรษาราชาธิราชเจ้านักรัฐศาสตร์"ว่า ครั้งหนึ่งที่โครงการห้วยสัตว์ใหญ่ เมื่อเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งมาถึง ปรากฎฝนตกลงมาอย่างหนัก ราษฎร และ ข้าราชการที่มาเข้าแถวรอรับเสด็จต่างเปียกปอนกันหมด แต่ก็ยังตั้งแถวเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่อย่างนั้น เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่เสด็จลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ นายตำรวจราชองครักษ์ที่ตามเสด็จได้เข้าไปกางร่มถวาย ทรงทอดพระเนตรเห็นบรรดาข้าราชการและราษฎรที่มายืนตั้งแถวรอรับเสด็จอยู่ ต่างก็เปียกฝนโดยทั่วกัน
"จึงมีรับสั่งให้นายตำรวจราชองครักษ์เก็บร่ม แล้วทรงพระดำเนินเยี่ยมข้าราชการและราษฎรที่เข้าแถวรอรับเสด็จ โดยทรงเปียกฝนเช่นเดียวกับข้าราชการและราษฎรทั้งหลายที่ยืนรอรับเสด็จในขณะนั้น"
นี่คือน้ำพระราชหฤทัยที่ทรงแสดงออกต่อประชาชนของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสร้างความเทียมเท่าที่จะทำได้ ทรงไม่ยอมให้ประชาชนลำบากทั้งที่พระองค์สบาย พระองค์ท่านจะยอมให้น้ำฝนเปียกกายหากประชาชนที่นั่งรอพระองค์ทุกคนต้องเปียกเช่นกัน นี่คือเหตุผลที่ไม่ต้องตอบเลยว่า ทำไมประชาชนถึงได้เคารพรัก และภักดีต่อพ่อหลวงร.9