อย่าปรับทุกข์พร่ำเพื่อ ต่อหน้ารับฟัง ลับหลังนินทา

ยิ่งรู้มาก ยิ่งช้ำใจ น้ำนิ่งๆในคลองอาจไหล น้ำใสๆใช่ว่าจะสะอาดอาจขุ่นอยู่ด้านล่าง

อย่าปรับทุกข์ "พร่ำเพรื่อ" อย่ารีบ "เชื่อใจใคร"อย่าเที่ยวไปเล่า "ความลับ" ของเราให้กับทุกคนรู้

รู้หน้าไม่รู้ใจ คนสนิทใช่ว่าจะไม่หักหลังธรรมชาติของ"ตา" มองไม่เห็นถึง"ใจ"

ดังนั้นธรรมชาติของ "ใจ" คนก็ไม่ควรตัดสินใคร " ด้วยสายตา"

คุณทำดีกับคนอื่นแต่ใช่ว่าคนอื่นจะดีกับคุณ

คุณไม่เคยนินทาให้ร้ายใครแต่เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีใครนินทาให้ร้ายคุณ

ในสังคมที่หวังแต่ผลประโยชน์ อย่าไว้ใจหรือให้ใจใครมากนัก

เรื่องส่วนตัวอย่าป่าวประกาศให้ใครรู้มาก ถ้าไม่จำเป็น

ฝากไว้ให้คิด มิตรแท้หรือศัตรูจะเผยให้เห็นชัดเจนที่สุดตอนที่คุณ " ล้ม "

ประสบการณ์จะสอนให้คุณรู้จักเลือกคบคน วางตัว และ รักษาระยะห่าง 

เวลามีคนมา "เกลียด" คุณ แท้จริงแล้วเขาไม่ได้เกลียดคุณ เขาแค่อิจฉาคุณที่คุณมีดีกว่าเขา 

เพราะเขารู้ตัวว่าไม่มีอะไรดีสู้คุณได้ แท้จริงแล้วลึกๆเขาไม่ชอบตัวเอง

เคยเจอไหมบางคนดูใจดีแต่ไม่เคย "เสียสละ" บันไดอยู่ข้างๆ แต่ทำเป็นยื่นมือมาช่วย

บางคนดูใจดีแต่ไม่เคย "เสียสละ" บางคนดูแล้งน้ำใจแต่มีอะไร "พึ่งได้เสมอ"

บางคนดูเหมือนจะช่วยคุณเต็มที่พยายามหยิบยื่นทุกสิ่งที่มีเพื่อช่วยคุณ

บางคนดูเป็นผู้ใหญ่แต่อารมณ์เสียง่าย บางคนดูเป็นเด็กแต่คุมกิริยาได้ดี

บางคนดูเก่งแต่ไม่เคยเริ่มต้นอะไรใหม่ บางคนดูไม่เก่งแต่ลงมือแล้วสำเร็จทุกเรื่อง

บางคนดูน่ารักแต่ได้ตลอดไม่เคยเสีย บางคนดูไม่น่ารักแต่ให้ตลอดไม่เคยได้

บางคนดูน่าไว้ใจแต่ไม่มีใจ บางคนดูไม่น่าไว้ใจแต่ช่วยเหลือเต็มที่

บางคนดูเป็นมิตรแต่ความคิดอิจฉาตลอด บางคนดูเป็นภัยแต่ได้ใจทุกที

บางคนดูเหมือนคนจริง แต่พอเอาเข้าจริงไมใช่อย่างที่เห็น

บางคนดูไม่เอาไหน แต่จริงจังเมื่อไรดูน่าเชื่อถือขึ้นมาทันที

จงจำไว้ว่าทุกสิ่งไม่ใช่อย่างที่ตาเห็น จงให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์