คนเรามักมี 2 ด้าน "ตัวเรา" และ "เงาสะท้อน" อยู่คู่กันเสมอ
"กระจก" สะท้อนให้เห็นตัวตนอีกคนหนึ่งของเรา
บางคนภายนอกเป็นคนดี แต่ภายในไม่อาจรู้ได้
บางคนซ่อนความเศร้าไว้ในความร่าเริง
บางคนซ่อนความขลาดเขลาไว้ในความหยิ่งยะโส
ตัวคุณเป็นเพียงสิ่งที่คุณต้องการให้คนอื่นเห็นว่าคุณเป็นคนอย่างไร
แต่เงาของคุณ มีเพียงคุณเท่านั้นที่รู้ แล้วเงาของคุณล่ะ เป็นเช่นไร?
เราเห็นอะไรในเงาสะท้อน?
รอยยิ้ม สีสัน แสงไฟ
อะไรบ้างที่จริง อะไรบ้างที่ลวง?
เงาหลากรูปร่าง หลอกตา หลากหลาย
ที่เร้าเล่น หลอกล่อ เย้ายวนสายตาให้จับจ้อง
เรารู้ตัวไหมว่า บางทีเงาก็ไม่ได้สะท้อนภาพแห่งความจริง?
"เงา" สะท้อนภาพบิดเบือนของความจริง
หลายครั้งที่สายตา มองเงาสะท้อน ไม่ได้มองความเป็นจริง
หลายครั้งที่สายตา เชื่อสิ่งที่เห็น แต่ไม่รู้ว่ามันถูกบิดเบือนไปแค่ไหน
"คำพูด" เปล่งเสียงอันบิดเบือนของความคิด
และหลายครั้งที่ประสาทหู รับฟังเรื่องราวอันบิดเบี้ยว
เชื่ออย่างสนิทใจ ยึดมั่นอย่างงมงาย...
"อคติ" ตัวการบิดเบือนทุกสิ่ง อยู่ที่ไหน?
อคติอยู่ในใจเราเอง
เรามองแต่สิ่งที่เราอยากเห็น เราได้ยินแต่สิ่งที่เราอยากฟัง
เราเลือกมองแต่ภาพสวยงาม เพราะมันทำให้ใจเราไม่ต้องยอมรับความจริง
เราเลือกมองภาพน่าเกลียดบ้าง เพื่อที่จะได้ด่าโลกใบนี้ และรู้สึกว่าตนเองสูงส่งขึ้น
เราเลือกฟังสิ่งที่เราอยากเชื่อ จะได้ตอกย้ำว่าเราตัดสินใจถูกต้อง
หลายครั้งที่ความจริงอยู่ตรงหน้า แทบจะกระแทกตา
ความจริงอันโจ่งแจ้ง ที่ไม่ได้ถูกบิดเบือนโดยเงาสะท้อน
แต่อคติของเราเอง ที่ทำให้เราตาบอด...
ทุกคำที่พูดถึงผู้อื่น … ย่อมสะท้อนตัวตน