ชาวโลกต้องพบกับโลกธรรม คือ ธรรมประจำโลก แบ่งเป็นฝ่ายดีบ้าง ไม่ดีบ้าง คือ ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข และทุกข์ โลกธรรมเหล่านี้มีอยู่แก่ทุกคนในทุกขณะเสมอ
ถ้าโลกธรรมที่มีโทสะเป็นมูลเหตุเกิดขึ้น หรือที่มีโลภะเป็นมูลเหตุเกิดขึ้น แล้วเราตอบสนองด้วยโทสะหรือโลภะ จะทำให้เรื่องราวใหญ่โตมากขึ้น ดังนั้น จงอย่าใช้ไฟดับไฟ แต่ใช้น้ำคือเมตตาดับโทสะ และใช้ความสันโดษดับโลภะ ก็จะทำให้เราสบายใจ ไม่เป็นทุกข์มากไปกว่าเดิม
ถ้าเราเป็นอยู่ทางกายด้วยความสันโดษพอดี เป็นอยู่ทางใจด้วยเมตตาและปัญญา จะทำให้เราเติบโตทางจิตวิญญาณยิ่งๆ ขึ้นไป