พุทธศาสนสุภาษิตสอนใจ

พุทธศาสนสุภาษิต สอนใจ 

ตญฺจ กมฺมํ กตํ สาธุ  อ่านว่า ตันจะ-กัมมัง-กะตัง-สาทุ 

แปลว่า สิ่งที่ทำแล้วไม่เดือดร้อนในภายหลัง สิ่งนั้นดี

น ตํ กมฺมํ กตํ สาธุ  อ่านว่า นะ-ตัง-กัมมัง-กะตัง-สาทุ 

แปลว่า สิ่งที่ทำแล้วเดือดร้อนในภายหลัง สิ่งนั้นไม่ดี

อปฺปํ วา ยทิวา พหุ  อ่านว่า อับปัง-วา-ยะทิวา-พะหุ  

แปลว่า ควรแบ่งปัน ไม่ว่ามากหรือน้อย

สมคฺคานํ ตโป สุโข  อ่านว่า สะมัคคานัง-ตะโป-สุโข  

แปลว่า ความพยายามเพื่อสามัคคีกัน ทำให้เกิดความสุข

สมคฺคา สขิลา โหถ  อ่านว่า สะมัคคา-สะขิลา-โหถะ 

แปลว่า จงสามัคคีและมีน้ำใจต่อกันเถิด

สีลํ กวจมพฺภุตํ อ่านว่า สีลัง-กะวะจะมับพุตัง

แปลว่า ศีล เป็นเกราะคุ้มกันอย่างอัศจรรย์

โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ อ่านว่า โกทัง-คัดตะวา-สุขัง-เสติ

แปลว่า ขจัดความโกรธได้ ย่อมอยู่เป็นสุข

กุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ อ่านว่า กุดโท-ธัมมัง-นะ-ปัดสะติ

แปลว่า ผู้ที่โกรธ มักมองไม่เห็นธรรม

ธมฺเม ฐิตํ น วิชหาติ กิตฺติ อ่านว่า ธัมเม-ถิตัง-นะ-วิชะหาติ-กิดติ

แปลว่า เกียรติ ย่อมไม่ทิ้งผู้ตั้งอยู่ในธรรม

กตญฺจ สุกตํ เสยฺโย อ่านว่า กะตันจะ-สุกะตัง-เสยโย

แปลว่า ทำความดี ย่อมดีกว่า