กลอนธรรมะอ่านง่าย ๆ ตอน กายานุสติ

หน้าแรกTeeNee อาหารสมอง ศาลาธรรม กลอนธรรมะอ่านง่าย ๆ ตอน กายานุสติ

• พระพุทธองค์ ทรงสอน อานนท์เอ๋ย
อย่าละเลย คำติเตียน เพียรศึกษา
คำพระองค์ ทรงตำหนิ ด้วยวาจา
ก็เพื่อว่า ได้พบทาง ห่างทุกข์ทน

• หากว่าเธอ นั้นมี ความมุ่งมั่น
ปรับปรุงทัน ไม่น้อยใจ ไม่หนีหาย
ประพฤติดี ตามคำเรา จักสบาย
เหมือนเราได้ ให้ขุมทรัพย์ กับมือเธอ

• เราตำหนิ ว่ารูปนั้น มันไม่สวย
ไม่สำรวย อย่างที่ตา เธอมองเห็น
ไม่นุ่มนวล ชวนสัมผัส อย่างที่เป็น
เธอแค่เห็น เปลือกบาง ๆ อย่างใจเธอ

• แค่ผิวหนัง มันบัง เนื้อในเล่า
ลองแยกเอา ถลกผิว ให้ปลิวหาย
เห็นกล้ามเนื้อ เห็นไขมัน พันรอบกาย
น้ำเลือดสาย น้ำเหลืองเน่า จะเข้าใจ

• อีกกระดูก ที่ผูกร้อย ด้วยเอ็นยึด
อีกพังผืด ตับไตม้าม งามที่ไหน
เห็นกระเพาะ เจาะเข้าดู อยู่ข้างใน
อาหารใหม่ อาหารเก่า เน่าคาพุง

• แม้นผิวนอก ก็พอก ความหมักหมม
น้ำหอมพรม เอาแป้งทา ว่าไม่หาย
ลองขัดถู เห็นขี้ไคล ทั่วร่างกาย
ทั้งริ้วลาย รอยด่างดำ ประจำตน

• ทั้งผมเธอ นั้นก็ รอวันขาว
ทั้งผมยาว ทั้งผมสั้น มันไม่หนี
แม้นจะย้อม จักผูกมัด จัดอย่างดี
มันก็มี อาการทราม ตามเวลา

• อีกใบหน้า ขอบตาเธอ หากเผลอไผล
คอยดูไว้ มันจะย่น หม่นราศี
แก้มจะเหี่ยว คางจะย้อย คล้อยทุกปี
ฟันที่มี ก็จะคลอน กร่อนผุพัง

• อีกสายตา จะฝ้าฟาง ลางเลือนหลอน
ต้องง้องอน หาแว่นตา มาขยาย
มองไม่ชัด ให้ขัดใจ ให้ตาลาย
จากมองง่าย กลายเป็นฝ้า สายตามัว

• เนื้อหนังเธอ ก็เหี่ยวเฉา เบาที่ไหน
จับที่ใด มีแต่ยาน และหย่อนหนอ
จากที่เต่ง ที่ตึง คลึงเคล้าคลอ
สุดท้ายก็ แห้งเหี่ยว เรี่ยวแรงโรย

• แม้นเสื้อผ้า ที่นำมา หาสวมใส่
มีชิ้นไหน ที่ไม่ซีด ผิดสีสัน
มีชิ้นไหน ที่ไม่เปื่อย ไม่ยุ่ยกัน
ชิ้นไหนนั้น จะไม่หมอง ลองตรองดู

• แม้นบ้านช่อง ห้องหอ พอมองเห็น
แรกก็เป็น บ้านใหม่สวย ด้วยสีสัน
อยู่ ๆ ไป ก็ซีดได้ ผุพังพลัน
บ้านใหม่นั้น ก็เริ่มเก่า น่าเศร้าใจ

• อีกแก้วแหวน เงินทอง มากองไว้
เห็นยามใด ก็ต้องเช็ด ต้องขัดถู
หากไม่ทำ ก็จะหมอง ไม่น่าดู
เธอจงรู้ ว่ารูปนั้น มันเสื่อมจริง