บทแผ่เมตตาให้ตนเอง

อะหัง สุขิโต โหมิ, ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข 

อะหัง นิททุกโข โหมิ, ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์ 

อะหัง อะเวโร โหมิ, ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากเวร 

อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ, ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากอุปสรรคอันตรายทั้งปวง 

อะหัง อะนีโฆ โหมิ, ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ

สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ, 

ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุขกายสุขใจ รักษากายวาจาใจให้พันจากความทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด ฯ

................

‪#‎คาถาแผ่เมตตาพรหมวิหารสี่‬

สัพเพ สัตตา 

สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น 

อะเวรา โหนตุ 

จงเป็นผู้ไม่มีเวรแก่กันและกันเถิด 

อัพยาปัชฌา โหนตุ 

จงเป็นผู้ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน 

อะนีฆา โหนตุ 

จงเป็นผู้ไม่มีทุกข์กาย ทุกข์ใจเถิด 

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ 

จงเป็นผู้มีสุข พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด

สัพเพ สัตตา 

สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น 

สัพพะทุกขา ปะมุจจันตุ 

จงพ้นจากทุกข์เถิด

สัพเพ สัตตา 

สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น 

มา ลัทธะสัมปัตติโต วิมุจจันตุ 

จงอย่าไปปราศจากสมบัติอันตนได้แล้วเถิด

สัพเพ สัตตา 

สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น 

กัมมัสสะกา 

เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน 

กัมมะทายาทา 

เป็นผู้รับผลของกรรม 

กัมมะโยนิ 

เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด 

กัมมะพันธุ 

เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ 

กัมมะปะฏิสะระณา 

เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย 

ยัง กัมมัง กะริสสันติ 

กระทำกรรมอันใดไว้ 

กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา 

ดีหรือชั่ว 

ตัสสะ ทายาทา ภะวิสสันติ 

จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

….....................

อิทัง เม มาตาปิตูนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ มาตาปิตะโร 

ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่มารดา บิดาของข้าพเจ้า ขอให้มารดา บิดาของข้าพเจ้ามีความสุข 

อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย 

ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า ขอให้ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้ามีความสุข 

อิทัง เม คุรูปัชฌายาจริยานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ คุรูปัชฌายาจริยา 

ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของข้าพเจ้า ขอให้ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของข้าพเจ้ามีความสุข 

อิทัง สัพพะเทวะตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพเทวา 

ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เทวดาทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เทวดาทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข 

อิทัง สัพพะเปตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เปตา 

ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เปรตทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เปรตทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข 

อิทัง สัพพะเวรีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพเวรี 

ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข 

อิทัง สัพพะสัตตานัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ สัตตา 

ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ขอให้สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงมีความสุขทั่วหน้ากันเทอญ

…................

แปลว่า ธรรมของพรหมหรือของท่านผู้เป็นใหญ่ พรหมวิหารเป็นหลักธรรมสำหรับทุกคน เป็นหลักธรรมประจำใจที่จะช่วยให้เราดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างประเสริฐและบริสุทธิ์ ซึ่งคนทั่วไปมักจะคุ้นเคยกันในชื่อเรียกที่ว่า "พรหมวิหารสี่" ได้แก่

‪#‎เมตตา‬ ความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับสุข

‪#‎กรุณา‬ ความปราถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์

‪#‎มุทิตา‬ ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี

‪#‎อุเบกขา‬ การรู้จักวางเฉย

…......................

บทอธิษฐานขออโหสิกรรม

กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจจะกัมมัง

อะสัญจิจะกัมมัง ขะมันตุ เม อะโหสิกัมมัง ภะวะตุ เม.

...................

ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนบุญทั้งหลายของข้าพเจ้าแก่มารดาบิดาทุกๆ ภพ ทุกๆ ชาติ ญาติมิตร ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ เทวดาทั้งหลาย เจ้าที่เจ้าทาง บริวาร และเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย สัตว์โลกทั้งหลายไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ

ที่มาจาก ตามรอยพระอริยเจ้า เข้านิพพาน