พระอริยสาวกผู้เป็นเลิศในด้านต่างๆ

"พระอัญญาโกณฑัญญะเป็นเอตทัคคะของบรรดา ภิกษุสาวกผู้อาวุโส (รู้ราตรีนาน)

“พระสารีบุตร เป็นเอตทัคคะในบรรดา ภิกษุสาวกผู้มีปัญญาใหญ่

“พระมหาโมคคัลลานะ เป็นเอตทัคคะในบรรดา ผู้มีฤทธิ์

“พระมหากัสสปะ เป็นเอตทัคคะในบรรดา ผู้ทรงธุดงค์

“พระอนุรุทธะ เป็นเอตทัคคะในบรรดา ผู้มีทิพยจักษุ

“พระภัททิยกาฬิโคธาบุตร เป็นเอตทัคคะในบรรดา ผู้เกิดในตระกูลสูง

“พระลกุณฏก ภัททิยะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีเสียงไพเราะ

“พระปิณโฑล ภารทวาชะ เป็นเลิศในทาง บันลือสีหนาท

“พระปุณณมันตานีบุตร เป็นเลิศในบรรดา พระธรรมกถึก

“พระมหากัจจานะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้จำแนกอรรถแห่งภาษิตโดยย่อให้พิสดาร

“พระจุลลปันถกะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้นฤมิตกายอันสำเร็จด้วยใจ และผู้ฉลาดในวัฒนาการทางจิตใจ

“พระมหาปันถกะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้ฉลาดในวิวัฒนาการทางปัญญา

“พระสุภูติ เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีปกติอยู่ด้วยไม่มีกิเลส และผู้เป็นทักขิไณยบุคคล

“พระเรวต ขทิรวนิยะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้อยู่ป่าเป็นวัตร

“พระกังขาเรวตะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้ยินดีในฌาน

“พระโสณโกฬิวิสะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้ปรารภความเพียร

“พระโสณกุฎิกัณณะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีถ้อยคำไพเราะ

“พระสีวลี เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีลาภมาก

“พระวักกลิ เป็นเลิศในบรรดา ผู้พ้นกิเลสได้ด้วยศรัทธา

“พระราหุล เป็นเลิศในบรรดา ผู้ใคร่ต่อการศึกษา

“พระรัฐปาละ เป็นเลิศในบรรดา ผู้บวชด้วยศรัทธา

“พระกุณฑธานะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้ได้สลากอันดับหนึ่ง

“พระวังคีสะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีปฏิภาณ

“พระอุปเสน วังคันตบุตร เป็นเลิศในบรรดา ผู้เป็นที่น่าเลื่อมใสรอบด้าน

“พระทัพพมัลลบุตร เป็นเลิศในบรรดา ผู้จัดแจงเสนาสนะ

“พระปิลินทวัจฉะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้เป็นที่รักที่ชอบใจของเทวดาทั้งหลาย

“พระพาหิยะ ทารุจีริยะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้ตรัสรู้ได้เร็วพลัน

“พระกุมารกัสสปะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้แสดงธรรมได้วิจิตร

“พระมหาโกฏฐิตะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้บรรลุปฏิสัมภิทา

“พระอานนท์ เป็นเลิศในบรรดา ผู้เป็นพหูสูต ผู้มีสติ ผู้มีคติ ผู้มีความเพียร ผู้เป็นอุปัฏฐาก

“พระอุรุเวลกัสสปะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีบริษัทมาก

“พระกาฬุทายี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ทำให้สกุลเลื่อมใส

“พระพักกุละ เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีอาพาธน้อย

“พระโสภิตะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้ระลึกชาติก่อนได้

“พระอุบาลี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ทรงพระวินัย

“พระนันทนะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้สั่งสอนนางภิกษุณี

“พระนันทะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย

“พระมหากัปปินะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้สั่งสอนภิกษุ

“พระสาคต เป็นเลิศในบรรดา ผู้ฉลาดในเตโชธาตุ

“พระราธะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีปฏิภาณแจ่มแจ้ง

“พระโมฆราชะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้ทรงจีวรเศร้าหมอง

“พระมหาปชาบดี โคตมี เป็นเลิศกว่าภิกษุณีผู้อาวุโส

“พระนางเขมาภิกษุณี เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีปัญญา

“พระอุบลวัณณาเถรี เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีฤทธิ์

“พระปฏาจาราภิกษุณี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ทรงวินัย

“พระธัมมทินนา เป็นเลิศในบรรดา พระธรรมกถึก

“พระนันทาภิกษุณี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ยินดีในฌาน

“พระโสณาภิกษุณี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ปรารภความเพียร

“พระสกุลาภิกษุณี เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีทิพยจักษุ

“พระภัททากปิลานี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ระลึกชาติก่อนได้

“พระภัททา กุณฑลเกสา เป็นเลิศในบรรดา ผู้ตรัสรู้ได้เร็วพลัน

“พระภัททา กัจจานา เป็นเลิศใน ผู้บรรดาได้บรรลุอภิญญาใหญ่

“พระกีสาโคตมี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ทรงจีวรเศร้าหมอง

“พระสคาลมาตา เป็นเลิศในบรรดา พ้นกิเลสได้ด้วยศรัทธา

“พ่อค้าชื่อตปุสสะและภัลลิกะ เป็นเลิศกว่าอุบาสก อุบาสิกา ผู้ถึงสรณะก่อน

“สุทัตตอนาถปิณฑิกคฤหบดี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ถวายทาน

“จิตต คฤหบดีชาวเมืองมัจฉิกะสัณฑะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้เป็นธรรมกถึก

“หัตถก อุบาสกชาวเมืองอาฬวี เป็นเลิศในบรรดา ผู้สงเคราะห์บริษัทด้วยปัจจัย ๔

“เจ้ามหานามศากยะ เป็นเลิศในบรรดา ผู้ถวายรสอันประณีต

“อุคคะ คฤหบดีชาวเมืองเวสาลี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ถวายโภชนะเป็นที่ชอบใจ

“อุคคะคฤหบดี เป็นเลิศในบรรดา ผู้อุปัฏฐากสงฆ์

“สุรัมพัฏฐะ เศรษฐีบุตร เป็นเลิศในบรรดา ผู้เลื่อมใสอย่างแน่นแฟ้น

“หมอชีวกโกมารภัจจ เป็นเลิศในบรรดา ผู้คนเลื่อมใสแล้ว

“นกุลปิตาคฤหบดี เป็นเลิศในบรรดา ผู้คุ้นเคย

“นางสุชาดา ธิดาของเสนานีกุฎมพี เป็นเลิศในบรรดา ผู้ถึงสรณะก่อน

“นางวิสาขา บิดามารดา เป็นเลิศในบรรดา ผู้ถวายทาน

“นางชุชชุตรา เป็นเลิศในบรรดา ผู้เป็นพหูสูต

“นางสามาวดี เป็นเลิศในบรรดา ผู้มีปกติอยู่ด้วยเมตตา

“นางอุตตรา นันทมาดา เป็นเลิศในบรรดา ผู้ยินดีในฌาน

“นางสุปปวาสา โกลยธีตา เป็นเลิศในบรรดา ผู้ถวายรสอันประณีต

“นางสุปปิยา อุบาสิกา เป็นเลิศในบรรดา ผู้อุปัฏฐากคนป่วย

“นางกาติยานี เป็นเลิศในบรรดา ผู้เลื่อมใสอย่างแน่นแฟ้น

“นางนกุลมาตา คฤหปตานี เป็นเลิศในบรรดา ผู้คุ้นเคย

“นางกาสี อุบาสิกาชาวกุรรฆระ เป็นเลิศในบรรดา ผู้เลื่อมใสเพราะได้ยินได้ฟังตามคนอื่น.....”

.

ที่มาจาก พระพุทธพจน์: แก่นแท้พระพุทธศาสนา