คนเลี้ยงหมาที่รักหมามากๆ ตายไปก็เกิดเป็นหมาได้เหมือนกันนะ

Q: "ดิฉันเคยได้ฟังพระบรรยายธรรมในซีดี ท่านบรรยายว่า คนที่รักหมาเลี้ยงหมา เอาจิตไปผูกติดอยู่กับหมา ตายไปก้อเกิดไปเป็นหมาได้เหมือนกัน จริงหรือเปล่าคะ

การที่เรามีสิทธิ์ที่จะไปเกิดเป็นหมาได้ เป็นเพราะจิตเราห่วงใย ณ ปัจจุบันหรือก่อนจะสิ้นใจค่ะ เพราะตอนนี้ทั้งรักและเลี้ยงอยู่ค่ะ ก้อเคยมีหมาที่เลี้ยงแล้วตายจากไป แล้วร้องไห้เสียใจฟูมฟาย กว่าจะหายร้องไห้คิดถึงไปหลายวัน

ดิฉันขอคำแนะนำด้วยค่ะ เพราะตัวดิฉันเองก้อคิดไปก่อนแล้วก่อนที่จะเอามาเลี้ยงว่า ถ้าเราตายก่อนแล้วเค้าจะอยู่กับใคร. คือที่บ้านจะมีแม่กับดิฉันสองคนค่ะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ

==================

A: เป็นเรื่องจริงครับ :)

ที่ถามว่าเป็นเพราะจิตห่วงใย ณ ปัจจุบัน หรือก่อนจะสิ้นใจ
อธิบายว่า ทั้งสองอย่าง เพราะจุติจิต หรือจิตก่อนสิ้นใจ
จะได้รับผลจากกรรมที่สะสมไว้ตั้งแต่ยังไม่ตาย

คือภพภูมินี่มีสองแบบ แบบแรกท่านเรียกว่า อุปัติภูมิ เป็นภูมิทางกาย
ต้องอาศัยการอุบัติหรือเกิดขึ้นเป็นสัตว์นรก เดรัจฉาน เปรต คน เทวดา

อีกอันเป็นภพทางใจ เรียกว่า กรรมภพ อันนี้กายเป็นอะไรก็ไม่เกี่ยว
เช่นบางคนมีอุปัติภูมิมีกายเป็นมนุษย์
แต่บางวันมีกรรมภพหรือใจเป็นเทวดา

คือมีโอกาสทำบาปทำชั่วทำผิดศีล โดยไม่มีใครเห็น
แต่ไม่ทำเพราะเกรงกลัวและละอายต่อบาป
แบบนี้ท่านเรียกว่า มนุสสเทโว (มะนุดสะเทโว)

บางคนมีกายเป็นมนุษย์ แต่ใจมีแต่ความโลภความอยาก เหมือนเปรต
แบบนี้ท่านเรียกว่า มนุสสเปโต (มะนุดสะเปโต)

ที่อยากบอกคือ ตอนยังมีชีวิตเป็นมนุษย์
ถ้าเราสร้างกรรมภพแบบไหนมาก ทำซ้ำแบบนั้นบ่อยๆ
จิตก็จะมีความเคยชินไปในทางนั้น

ทีนี้ ตอนจะตาย จิตเขาจะลงภวังค์ ตัดการรับรู้ควบคุมจากสมอง
วิถีของจิตก่อนสิ้นใจ จะทำงานตามความเคยชิน เหนือการควบคุม

ดังนั้นตอนมีชีวิต เรายึดติด เรานึกถึง สนใจอะไรบ่อยที่สุด
ก็มีแนวโน้มว่า จิตสุดท้ายจะวิ่งไปหาเรื่องนั้นครับ

สนใจเรื่องบุญกุศล จิตก็วิ่งเข้าหาแสงสว่างจากบุญกุศล
สนใจเรื่องบาปอกุศล จิตก็วิ่งเข้าหาความมืดจากบาปอกุศล

จิตสุดท้ายก่อนตายท่านเรียกว่า จุติจิต จึงมีความสำคัญมาก
เพราะจะนำไปสู่ปฏิสนธิจิตที่ดี ไปสุคติภูมิก็ได้
คือไปเกิดเป็นมนุษย์ เทวดา พรหม ก็ได้

หรือจะนำไปสู่ปฏิสนธิจิตที่เลว ไปทุคติภูมิ
คือไปเกิดเป็นเปรต อสุรกาย เดรัจฉาน สัตว์นรก ก็ได้

ที่ครูบาอาจารย์ท่านเตือน ความหมายคือ จะเลี้ยงสัตว์อะไรก็เลี้ยงได้
แต่ต้องมีสติ คอยรู้สึกตัว รู้ทันจิตที่ผูกพัน รักใคร่ อย่ายึดติด

รักแบบมีสติ เป็นคุณ รักแบบขาดสติเป็นโทษ
ไม่ใช่แค่กับหมูหมานกหนูไก่ แต่กระทั่งกับคนด้วยกัน ก็อันตราย

รักเขา เมตตาเขา กรุณาเขาได้ แต่เมื่อวันหนึ่งเวลานั้นมาถึง
ก็ต้องมีมุทิตา อุเบกขา เข้าใจว่า ทุกชีวิตก็มีกรรมของตนเอง

เจริญสติ มีสติรู้ทันใจที่อยาก ใจที่ยึด จะเห็นใจที่ทุกข์อยู่
เห็นบ่อยๆ จิตจะเจริญขึ้นด้วยสตินั่นแหละ และช่วยตัวเองได้ ในวินาทีสุดท้าย

ฝึกไว้นะครับ ไปเรียนเอา www.dhamma.com

ขอบคุณ บทความดีดีจาก >>facebook.com>>ธนาคารความสุข (Happiness Bank)