สิ่งที่มีรากเหง้ามาจากตัณหา ( ตัณหามูลธรรม) ๙ ประการ

๑. มีตัณหา (ความอยาก)
๒. เมื่อแสวงหาก็ได้มา (ลาภะ)
๓. เมื่อได้มาแล้วก็ได้มีการกะกำหนด (วินิจฉัย)
๔. เมื่อมีการกะกำหนด ก็มีความรักใคร่พอใจ (ฉันทราคะ)
๕. เมื่อมีความรักใคร่พอใจ ก็มีความฝังใจ (อัชโฌสานะ)
๖. เมื่อมีความฝังใจ ก็มีความหวงแหน (ปริคคหะ)
๗. เมื่อมีความหวงแหน ก็มีความตระหนี่ (มัจฉริยะ)
๘. เมื่อมีความตระหนี่ ก็มีความปกป้อง (อารักขา)
๙. เมื่อมีการปกป้อง ก็มีการถือไม้, มีด, การทะเลาะ, แก่งแย่ง, ขึ้นมึงกู, ส่อเสียด, มุสาวาท อกุศลธรรมทั้งหลายก็เกิดมีขึ้น...
จาก คำบรรยายพระไตรปิฎก : พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย
โดย ศาสตราจารย์พิเศษ เสฐียรพงษ์ วรรณปก