เมื่อเห็นทางแล้ว ต้องทําด้วยตนเอง

เมื่อทุกคนเห็นทางแล้ว การจะพบธรรมะอันวิเศษแจ้งแก่ใจตนเองได้นั้น ต้องลองปฏิบัติเอง ซึ้งจะเป็นเส้นทางเดินเฉพาะของตนเอง เพราะแต่ละท่านมีจริตสะสมมาไม่เหมือนกัน ในการปฏิบัติจริงๆนั้นยังมีรายละเอียดย่อยที่ต้องไปปรับไปสัมผัสให้เข้าและตรงกับจริตตนเอง เช่นบางคนต้องเจริญปัญญาถึงดี หรือบางคนต้องเพียรสมถะทําสมาธิเพื่อให้ไม่วอกแวก ซึ่งก็มากน้อยหรือไม่ต้องทํา แตกต่างกันไปในแต่ละคน ดังนั้นพระพุทธเจ้าได้ทรงบอกทางไว้แล้ว แต่เวลาที่จะเดินข้ามไปต้องเดินไปด้วยตนเอง แล้วจะเดินยังไงให้เหมาะกับตนเองหรือจะวิ่งหรือจะพกอุปกรณ์ช่วยอะไร นั้นคือสิ่งที่แต่ละคนต้องไปปรับกันเอง การปฏิบัติถึงจะก้าวหน้าได้เร็วครับ การถามกับผู้สอนไม่สามารถจะช่วยอะไรตรงนี้ได้มากนั้น ตนเองจะเป็นคนที่พาตนเองไปให้พ้นได้เองครับ พระพุทธเจ้าเองยังไม่สามารถช่วยให้พระอานนท์ได้เป็นพระอรหันต์หรือได้นิพพานเลย พระอานนท์รู้ทางที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ทั้งหมดแล้ว แต่จะพ้นได้พระอานนท์ต้องกระทําด้วยตนเองที่พอเหมาะกับจริตของตนเอง จึงพ้นได้เองครับ และในกรณีนี้ใครที่บอกว่าพาไปนิพพานไปหาพระพุทธเจ้าได้ ก็ไปคิดเอาเองนะครับ เพราะพระพุทธเจ้าเองยังทําให้คนอื่นไม่ได้เลย ต้องทําด้วยตนเองจึงไปนิพพานได้เองครับ พ้นของตนเองไม่ใช่พ้นของคนอื่นครับ