ตั้งแต่เด็กจนโต เราต่างถูกผู้ใหญ่สอนว่าอย่าทำชั่วเพราะเดี๋ยวจะบาป และในขณะเดียวกัน ก็บอกกับเราว่าให้หมั่นทำความดีเยอะๆ จะได้ๆบุญ ซึ้งก่อนหน้านี้ในความคิดของผู้เขียน ก็เข้าใจแค่ว่า ทำดีได้บุญ ทำชั่วได้บาป ก็ได้แต่ทำตามๆกันมา ตามความเชื่อความรู้สึกที่ตัวเองมี โดยที่ความหมายของคำว่าบาปและบุญ อาจมีมากกว่าที่เราเคยเข้าใจก็เป็นได้ ซึ้งตลอดเวลาที่ผ่านมา ผู้เขียนเองก็ยังไม่รู้สึกอิ่มเต็มกับคำว่าบาปและบุญสักเท่าไหร่ มันเหมือนเรายังไม่เข้าใจ ในคำว่าบาปและบุญอย่างจริงจัง เรื่องบุญเรื่องบาป ที่ได้ยินได้ฟังมา มันเหมือนเป็นคำพูดผิวเผิน ที่พูดต่อๆกันมาเท่านั้น ผู้เขียนจึงได้แสวงหาความจริง จากการปฏิบัติ จากการฟังจากคนหลายๆคน และจากการอ่าน จากนั้น ก็นำข้อมูลที่น่าเชื่อถือมารวมเข้าด้วยกัน ผลปรากฏว่า ความหมายของคำว่าบาปและบุญ มีส่วนที่แตกต่างกัน กับที่เราเคยเข้าใจมา ซึ้งจะแตกต่างกับที่เราเคยเข้าใจมายังไงนั้น ลองศึกษาข้อมูลด้านล่างนี้ดูนะครับ
บาป
คนทั่วไป มักเข้าใจความหมายของคำว่าบาป ว่าเป็นส่ิงที่กระทำแล้วจะติดตัวไปจนตาย เป็นสิ่งที่กระทำต่อผู้ใดแล้ว จะถูกกระทำกลับคืน และเป็นสิ่งที่กระทำแล้ว จะต้องตกนรก
อีกมุมหนึ่ง ความหมายที่ผู้เขียนค้นพบเป็นเช่นนี้ บาป ในความหมายของพุทธศาสนา หมายถึงสิ่งที่ทําให้จิตใจเสีย คือมีคุณภาพต่ำลง ไม่ว่าจะเสียในแง่ใด ล้วนเรียกว่าบาปทั้งสิ้น อีกนัยหนึ่ง บาปหมายถึงสิ่งที่มนุษย์นั้นไม่ควร กระทํา ไมว่าด้วยทางกายวาจา หรือใจ เพราะเป็นสิ่งที่พึงจะนําทุกข์มาแก่ตน และผูอื่น
นอกจากนั้นแล้ว ถ้าผู้ทําบาปตายไปแล้ว บาปนั้นจะสงผลให้ไปเกิดในอบายภูมิ 4 ได้แก่ นรก อสูรกาย เปรต และสัตว์เดรัจฉาน
สิ่งที่ทําแล้วเป็นบาป เพราะกระทำแล้วเป็นการเบียดเบียนตนเอง และผู้อื่น
1. ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
2. ลักทรัพย์
3. ประพฤติผิดในกาม
4. พูดเท็จ
5. พูดส่อเสียด
6. พูดจาหยาบ
7. พูดเพ้อเจ้อ
8. คิดโลภ ละโมบมุ่งหมายอยากได้ของ ของผู้อื่น
9. คิดพยาบาท
10. มีความเห็นผิดจากทํานองคลองธรรมเช่น
เห็นว่าทําดีได้ชั่วทําชั่วได้ดี
บุญ
คนทั่วไป มักเข้าใจความหมายของคำว่าบุญ ว่าเป็นสิ่งที่กระทำแล้วเกิดผลดี ทำให้ใจเป็นสุข เป็นสิ่งที่กระทำแล้ว จะมีกินมีใช้ในชีวิตหลังความตาย และเป็นสิ่งที่กระทำแล้วจะได้ขึ้นสวรรค์
อีกมุมหนึ่ง ความหมายที่ผู้เขียนค้นพบเป็นเช่นนี้
บุญ คือสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจ แล้วทําให้จิตใจใสสะอาด ปราศจากความเศร้าหมองขุ่นมัว ก้าวขึ้นสู่ภูมิที่ดี เกิดขึ้นจากการที่ใจสงบ ทําให้เลือกคิดเฉพาะสิ่งที่ดี ที่ถูกที่ควร ที่เป็นประโยชน์ แล้วพูดดี ทําดี ตามที่คิดนั้น คนทั่วไปแม้จะมองไม่เห็นบุญ แต่ก็สามารถรู้
อาการของบุญ หรือผลของบุญได้ คือเมื่อเกิด
ขึ้นแล้ว ทําใหจิตใจชุ่มชื่นเป็นสุข บุญสามารถเผื่อแผ่ เพิ่มให้แก่ผู้อื่นได้ โดยไม่มีประมาณ เปรียบได้กับการจุดเทียน ส่งต่อไปเรื่อยๆ คือผู้จุดก็มีความสว่างอยู่ตามเดิม และความสว่าง ยังเพิ่มไปได้อีกอย่างกว้างขวาง
การทําบุญในพระพุทธศาสนา มี 3 อย่าง
1. ทานมัย คือการบริจาคทรัพย์ สิ่งของ แก่ผู้ที่ควรให้
2. ศีล คือการสํารวมกาย วาจา ใจ ให้สงบเรียบร้อย ไม่สร้างความเดือดร้อนให้แก่ตนเอง และผู้อื่น
3. ภาวนา คือการสวดมนต์ ทําสมาธิ ปฏิบัติธรรม และอ่านหนังสือธรรมะ เพื่อศึกษาพระธรรม
เป็นอย่างไรกันบ้างครับ ท่านผู้อ่านพอจะเข้าใจ เรื่องบาปเรื่องบุญชัดเจนขึ้นบ้างหรือยัง ผู้เขียนหวังเป็นอย่างยิ่งนะครับว่า ข้อมูลเหล่านี้ จะทำให้ท่านผู้อ่านหลายๆท่านเข้าใจใน พุทธศาสนามากขึ้น และหากข้อมูลนี้ขาดตกบกพร่อง หรือไม่สมบูรณ์อย่างไร ผู้เขียนก็กราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย แล้วพบกันในบทความถัดไปครับ
ข้อมูลอ้างอิง :บาป วิกิพีเดีย บุญ วิกิพีเดีย
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
