คู่แท้แม้ชาติหน้า แง่คิดในการครองคู่โดย ท่าน ว.วชิรเมธี

คู่รักหรือสามีภรรยาที่อยู่ด้วยกันมา แล้วตระหนักอย่างลึกซึ้งว่า คนที่เรารักหรือคู่สมรสของเรานั้นเป็น ” คู่แท้ ” ของเราในทุก ๆ ด้านอย่างที่เคยนึกปรารถนามาโดยตลอด และเมื่อพบแล้วก็หวังจะให้เขาหรือเธอยังคงความเป็นคู่แท้ตลอดไปจนถึงชาติหน้าหรือชาติไหน ๆ ก็ตาม ความปรารถนานี้จะเป็นจริงได้อย่างไร พระพุทธเจ้าทรงให้แนวทางไว้ว่า คู่รักหรือสามีภรรยาจะต้องปฏิบัติตามหลักการ “4 ส” นี้

1. มีศรัทธาสมกัน คือ เคารพนับถือในลัทธิศาสนา สิ่งเคารพบูชา มีแนวความคิด ความเชื่อถือ ความสนใจในเรื่องต่าง ๆ อย่างเดียวกัน (มีรสนิยมใกล้เคียงกัน เช่น อ่านหนังสือ ดูภาพยนตร์แนวเดียวกัน ชอบธรรมชาติเหมือนกัน โดยสรุปคือมีไลฟ์สไตล์ใกล้เคียงกัน) นอกจากนี้ยังต้องมีความหนักแน่นเสมอกัน ปรับตัวเข้าหากันได้ ยอมลงให้กันได้ในเรื่องศาสนา อุดมคติ หรือรสนิยมทางจิตวิญญาณ

2. มีศีลสมกัน คือ มีความประพฤติ มีศีลธรรม จรรยามารยาทพอเหมาะสอดคล้องไปกันได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มีพื้นฐานการศึกษาอบรมใกล้เคียงกัน หรืออยู่ในระดับเดียวกัน

3. มีจาคะสมกัน คือ มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ โอบอ้อมอารี มีใจกว้าง เสียสละ และพร้อมที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่นในระดับที่เสมอกัน มีความเห็นกลมกลืน ไม่ขัดแย้ง

4. มีปัญญาสมกัน คือ ใช้ปัญญาเป็นเข็มทิศในการครองคู่ ไม่ใช้อารมณ์หรือความถือตนเป็นศูนย์กลางมาเป็นบรรทัดฐานในการใช้ชีวิตคู่ จะตัดสินใจอะไรต้องปรึกษาหารือกันด้วยเหตุผล มีความเข้าอกเข้าใจและถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน

นอกจากหลักการ “4 ส” แล้ว ยังมี “ข้อปฏิบัติพิเศษสำหรับสามีที่พึงมีต่อภรรยา” ด้วยเหตุที่ผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนโยน ละมุนละไมและมีรายละเอียดทางสรีระวิทยามากกว่าผู้ชาย สามีที่ดีหรือคนที่จะเป็นคู่แท้นั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าใจข้อจำกัดของภรรยา และควรปฏิบัติต่อข้อจำกัดเหล่านี้ให้ถูกต้องด้วย กล่าวคือ

1. ผู้หญิงต้องจากญาติพี่น้อง จากความเป็นอยู่เก่า ๆ ที่คุ้นเคยมาอยู่กับสามี สามีจึงควรให้ความอบอุ่นใจ (เหมือนกับที่เธอได้รับเมื่อครั้งอยู่กับบิดามารดา)

2. เวลาผู้หญิงมีรอบเดือนจะเกิดความแปรปรวนทั้งกายและใจ สามีควรเข้าใจอย่างลึกซึ้งและรู้จักปรับตัว

3. ในยามที่ผู้หญิงมีครรภ์ เธอต้องการความรักความเอาใจใส่ทั้งร่างกายและจิตใจเป็นพิเศษ สามีต้องให้ความสนใจแก่ภรรยาเป็นทวีคูณ

4. ผู้หญิงที่คลอดบุตรต้องเจ็บปวดทุกข์แสนสาหัสและเสี่ยงชีวิต สามีควรใส่ใจทุกข์ของภรรยาในเวลานี้เสมือนเป็นทุกข์ของตน (สุข – สุขด้วย ทุกข์ – ทุกข์ด้วย มีสุขร่วมเสพ มีทุกร่วมต้าน)

5. ผู้หญิงต้องคอยปรนเปรอเอาใจฝ่ายชาย ดังนั้นสามีไม่ควรเอาแต่ใจตัว พึงซาบซึ้งในความเอื้อเฟื้อและมีน้ำใจตอบแทนต่อภรรยาไม่น้อยไปกว่ากัน

หากต่างฝ่ายต่างเกื้อกูลกันด้วยดีดังกล่าวมานี้แล้ว แม้ไม่ได้ตั้งความหวังว่าจะต้องพบกันทุกภพชาติ แต่ความดีงามที่ทำต่อกันไว้ จะเป็นตัวจัดสรรให้พบกันโดยอัตโนมัติ ทั้งนี้เป็นไปตามกฎธรรมชาติที่ว่า “ดีดูดดี” และ ”เลวดูดเลว”

เมื่อภูมิชั้นของคุณธรรมและระดับสติปัญญามีความสอดคล้องกัน ธรรมชาติจะจัดสรรให้การพบกันทุกภพชาติของคู่แท้นั้นดำเนินต่อไป หรืออาจกล่าวได้ว่า ธรรมชาติเขา “จัดให้” นั่นเอง