ท่องไว้! ไม่มีใครใหญ่เกินกรรม ทุกอย่างในชีวิตเป็นของชั่วคราว

ต้องไปท่องไว้เลยว่า "ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราเป็นของชั่วคราว" ไปท่องบ่อยๆ คาถานี้ขลังนะ..เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ไม่มีอะไรเกินกรรมนะ ไม่มีใครใหญ่เกินกรรมได้..

กรรมเก่าส่งผลให้เราเจอปรากฏการณ์อันนี้ แต่ศาสนาพุทธไม่ได้สอนให้เรายอมจำนนต่อกรรมเก่า ท่านสอนให้เรางดเว้นกรรมชั่วไม่ทำอีก ทำกรรมดีให้ยิ่งขึ้น มันจะไปบั่นทอนอิทธิพลของกรรมเก่าลง กรรมเก่านี้มีชื่อภาษาแขกว่า "ชนกกรรม" ชะ-นะ-กะ-กรรม ชนกกรรม ชนก ที่แปลว่าพ่อ นั่นเอง เป็นกรรมที่ส่งผลให้เราต้องเจออย่างนี้ ต้องเป็นอย่างนี้

เวลาที่ชนกกรรมเกิดขึ้นทั้งดีและเลวนะ ชนกกรรมบางทีก็ให้ผลดีมา บางทีก็เป็นผลเลวมา พอมันเกิดกรรมเก่าให้ผลมาที่เป็นอย่างนี้แล้วนะ เราทำกรรมใหม่ ชาวพุทธจะเน้นที่กรรมใหม่ อย่างกรรมเก่าให้ผลมายากจน เราทำกรรมใหม่ที่ทำให้รวย - ขยันทำมาหากิน รู้จักเก็บออม รู้จักเลือกคบคน รู้จักบริโภคพอประมาณ - นี่เราทำกรรมใหม่ที่ดีไปเรื่อย มันจะบั่นทอนอิทธิพลของกรรมเก่า หรือถ้ากรรมเก่ามันทำมาดี เราทำมากขึ้น อย่างเราเป็นคนใจบุญสุนทาน เราก็รักษาไว้ปฏิบัติต่อไปนะ ขยันภาวนา ขยันอะไรให้ดีกว่าเก่าอีก งั้นเวลาที่กรรมเก่าให้ผลมา เราเลือกทำกรรมใหม่ที่ดี เราไม่ทำกรรมชั่วซ้ำ สุดท้ายกรรมเก่าก็ถูกทำลายไป มันจะถูกทำลายไปเองด้วยกำลังของกรรมใหม่ของเรา

ตัวกรรมเก่าตัวนั้นชื่อ "ชนกกรรม" นะ ตัวกรรมใหม่ที่ส่งเสริมให้ชนกกรรมมีกำลังมากขึ้นทั้งดีและเลวชื่อ "อุปถัมภกกรรม" (อ่านว่า อุป-ปะ-ถัม-ภะ-กะ-กรรม) อุปถัมภกน่ะ
ตัวกรรมใหม่ที่เบียดเบียนชนกกรรมชื่อ "อุปปีฬกกรรม" (อ่านว่า อุป-ปี-ระ-กะ-กรรม) ไปเบียดเบียนทำให้หมดพลังทั้งดีและชั่วสุดท้ายเป็น "อุปฆาตกรรม" คือทำลายชนกกรรมไป

เครดิตแหล่งข้อมูล : หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช