“ผู้มีวาสนาต่อกันเท่านั้น จึงจะผูกพันต่อกัน”
จึงจะผูกพันต่อกัน..."
วันหนึ่ง พระศรีศากยมุนีพุทธเจ้า
กำลังแสดงธรรมอยู่
ทันใดนั้น
พระพุทธองค์กล่าวแก่พระอานนท์ว่า
"อานนท์ เธอจงเอาถังน้ำใบหนึ่ง
ไปยังเบื้องหน้า
ตามทางจะมีหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
จะมีหญิงชรานางหนึ่ง
กำลังซักเสื้อผ้าอยู่
เธอจงขอน้ำนางกลับมาถังหนึ่ง
แต่จำไว้ ..
ต้องแสดงกิริยาสุภาพกับนางด้วย"
พระอานนท์รับคำ
แล้วก็นำถังน้ำเปล่า
เดินไปตามทางที่พระพุทธองค์ทรงบอก
คิดในใจว่า
เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ไม่ยากเย็นอะไร
เมื่อไปถึงหมู่บ้านแห่งนั้น
เห็นสตรีชราผมขาวนางหนึ่ง
กำลังซักผ้าอยู่จริงๆ
พระอานนท์จึงกล่าวปิยวาจา
ขอน้ำจากหญิงชรานั้นอย่างสุภาพ
ข้าอยากจะขอน้ำสักถังจะได้ไหม"
หญิงชรานั้น เมื่อได้เห็นพระอานนท์
เหมือนไม่รู้ไปโกรธใครมา
"ไม่ได้หรอก น้ำในบ่อนี้
ใช้ได้แต่คนที่ในหมู่บ้านนี้เท่านั้น
คนอื่นห้ามตักเชียวนะ ไม่ให้ ๆ"
แถมยังไล่พระอานนท์อีกเสียอย่างนั้น
พระอานนท์จะอ้อนวอน
ขอนางอย่างไรก็ไม่เป็นผล
พระอานนท์สิ้นหนทาง
เดินถือถังเปล่ากลับมา
เข้าเฝ้าพระพุทธองค์
แล้วแจ้งความตามที่เกิด
ปฏิบัติกับเจ้าทั้งสองแตกต่างกันเช่นนี้
เพราะในชาติอันล่วงมาแล้ว
สตรีชรานางนี้มีสภาพเป็นเดรัจฉาน
เกิดเป็นหนูตัวหนึ่ง
แล้วนางก็ตายอยู่บนถนน
พระอานนท์ในชาตินั้น
เป็นพ่อค้าผ่านทางมา
เมื่อได้เห็นซากของหนูตัวนั้นตายอยู่
ในใจของพระอานนท์
ก็เกิดความรู้สึกสะอิดสะเอียน
เดินเอามือปิดจมูกแล้วจากไป
แต่ตรงกันข้ามกับพระสารีบุตร
เมื่อพระสารีบุตรได้เห็นซากหนูตัวนั้น
ก็ให้บังเกิดจิตเวทนาสงสาร
ซ้ำยังเอาซากหนูตัวนั้น
ไปฝังกลบอย่างดี
เมื่อชาตินี้พวกเจ้าได้พบกันอีกครั้ง
สิ่งที่นางปฏิบัติต่อเจ้าทั้งสอง
จึงมีความแตกต่างกันเช่นนี้"
#จิตเป็นเรื่องละเอียดอ่อน
㊗️
เราต้องรอบคอบ
ไม่ก้าวล่วงผู้อื่นแม้ความคิด
จากมหาปรัชญาปารมิโตปเทศน์
มีบันทึกไว้ว่า ..
พระพุทธเจ้าพร้อมพระอานนท์
เดินบิณฑบาตในเมืองไวสาลี
พระอานนท์มองเห็นสตรีนางหนึ่ง
ยากจนข้นแค้นเป็นที่น่าสงสาร
พระอานนท์ทูลขอ
ให้พระพุทธองค์ไปโปรดนาง
พระพุทธองค์ตรัสว่า
"เรากับนางไม่มีเหตุปัจจัยผูกต่อกัน
ดังนั้นนางก็จะไม่ศรัทธาในเรา
เราก็ไม่สามารถที่จะโปรดนางได้"
พระอานนท์รบเร้าอยู่ถึงสามครั้ง
พระพุทธเจ้าจึงดำเนินไปหานาง
เมื่อยืนต่อหน้านาง
สตรีนางนั้นก็กลับหันหลัง
ไม่สนใจพระพุทธเจ้า
ไม่ว่าพระองค์จะเดินไปต่อหน้านางกี่ครั้ง
นางก็จะหันหลังให้กับพระองค์ทุกครั้ง
ให้พระกายปรากฏขึ้นทั้งสี่ทิศพร้อมกัน
สตรีนางนั้นก็ปิดตาเสีย
ไม่มอง ไม่สนใจพระองค์
พระอานนท์จังได้ประจักษ์
แก่คำพูดของพระพุทธเจ้าที่ว่า ...
"หากไร้วาสนา ไร้ปัจจัยผูกพันต่อกัน
ไม่สามารถโปรดกันได้"
แม้กับพระพุทธเจ้าเองก็ไม่มียกเว้น...
"...ผู้มีวาสนาต่อกันเท่านั้น
จึงจะผูกพันต่อกัน..."
คุณเชื่อเรื่องวาสนาต่อกันไหม
ทำไมคนบางคน
จึงได้เป็นกัลยาณมิตรต่อกัน
ชี้ชวนแนะนำกันไปทำความดี
ชวนได้โดยง่ายดาย..
แต่กับอีกหลายคน
ชวนเท่าไรก็ไม่ไป
สอนกล่าวตักเตือนก็ไม่ฟัง
ดีกับเขาเขาก็ไม่มีวันดีตอบ
กลับคิดว่าเราประสงค์ร้าย
ไม่เห็นความหวังดีของเรา
ไม่ต้องกังวลเดือดร้อนใจไป
ทุกคนมีบุพกรรมของตนเอง
ต้องเคยมีปัจจัยผูกฝ่ายกุศลต่อกัน
ก็จะเป็นกัลยาณมิตรกัน
#จึงขอเชิญชวน ให้กัลยาณมิตร หมั่นสร้างความดี ปฏิบัติดีต่อกัน
บ่มเพาะบารมีธรรม ด้วยเมตตาธรรมต่อกัน
เพื่อร่วมกันเดินไปถึงที่สุดแห่งธรรม คือ พระนิพพาน เทอญ....