ไม่ปล่อย...ก็ไม่วาง

ในทางพระพุทธศาสนา ชีวิตนี้มีแต่ทุกข์

ความสุขที่เข้ามาปิดบังทำให้เราไม่เห็นทุกข์
เหมือนเวลาเรานั่งนานๆ แล้วเมื่อย
พอขยับตัวครั้งหนึ่งก็หายเมื่อย
พอเมื่อยก็ขยับตัวใหม่ไปเรื่อยๆ

จริงๆ แล้วไม่ว่าเราจะทำอะไร
ร่างกายก็จะกลับไปสู่เมื่อยเสมอ
ซึ่งก็คือกลับไปที่ทุกข์เสมอ

เพราะเราไม่เคยสังเกตทุกข์ แต่เราอยู่กับสุขจนชิน
ดังนั้นอยากให้ทำใจว่า
ยังไงก็ทุกข์

วินาทีนี้อาจสุข วินาทีหน้าก็จะมีทุกข์
จะได้ยอมรับความจริงได้ว่า "สุขมาก็ไป-ทุกข์มาเดี๋ยวก็ไป"

แล้วหากตั้งคำถามกับตัวเองว่า จริงๆ แล้ว ความสุขที่สุดในชีวิตของเรานั้นมันมีมาแล้วผ่านไปใช่หรือไม่?

ผ่านมาแล้วผ่านไป
ทุกข์ที่เคยทุกข์ที่สุด เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเหมือนความสุขที่สุด

หากเรายังทุกข์อยู่ นั้นคือเราไม่เรียนรู้ที่จะปล่อยวางเลย เหมือนลิงกำกะปิ ที่กลิ่นกะปิมันเหม็นติดมือเรามาก ขึ้นอยู่กับเราจะเลือกว่าจะล้างกะปิออกหรือจะตัดมือทิ้ง...

เครดิตแหล่งข้อมูล : เพจเห็นทุกข์เห็นธรรม