พอใจที่มี ยินดีที่ให้ สุขใจที่รับ

บางเวลาอาจมีความร่าเริงเบิกบานเป็นพักๆเท่านั้น แต่อย่าหลงไปว่ามันเป็นความสุข

ไม่มีภาวะใดๆ ในชีวิตที่ไร้ความทุกข์อย่างสิ้นเชิง อย่าแกล้งทำเป็นลืมความทุกข์ชั่วคราวด้วยวิธีต่างๆ

หยุดเดินไปหาและกอบโกยความทุกข์เข้าต้ว เพื่อสงวนเวลาที่เหลือไว้จัดการกับความทุกข์ที่วิ่งมาชน

มีคนค้นพบวิธีจัดการกับความทุกข์ในหลักพุทธศนาก็มีบอกไว้ในอันดับต้นๆ

ลองค้นหาสิ่งที่คุณถนัด รักและหลงไหลต่อไปจนกว่าจะพบ

พัฒนาความถนัด จนเป็นยอดฝีมือและประกอบเป็นอาชีพได้

สร้างผลงานที่เป็นประโยชน์ต่อคุณและผู้อื่นจากความถนัด

ทางโลกนั้นคุณค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน
ส่วนทางธรรมนั้น ยิ่งปฏิบัติมากเท่าไหร่ ยิ่งปล่อย ละ วาง มากเท่านั้น ความทุกข์ก็น้อยลง เพราะใจที่ไม่ "แบก" ในกิเลสและอัตตา

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่