ในปี 1959 "ปีเตอร์ ทริปป์ดีเจหนุ่มวัย 32 ปีได้จัดกิจกรรม "Wakeathon" เพื่อหาเงินไปบริจาคเป็นการกุศล โดยเขาจะนั่งจัดรายการวิทยุในห้องกระจกใจกลางไทม์สแควร์ นครนิวยอร์ก โดยที่ไม่หลับไม่นอนเป็นเวลานานกว่า 8 วัน
ซึ่งในช่วงวันสองวันแรกนั้นเขาก็ยังดูปกติร่าเริงดี แต่เมื่อเข้าวันที่สามเขาก็เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด ฉุนเฉียว และเริ่มภาพหลอน โดยเขาเห็นใยแมงมุมติดที่รองเท้าเต็มไปหมด ทั้งยังเห็นคนเป็นหนอนอีกด้วย เมื่อถึง 120 ชั่วโมง เขาก็เริ่มหลอนหนักกว่าเดิม รวมถึงมีอาการหวาดกลัว คิดว่าเกิดเหตุไฟไหม้ไปเอง หลังจากนั้นเขาก็เริ่มคิดว่ามีคนพยายามจะทำร้ายเขา และในวันที่ 8 เขาก็หลอนหนักถึงขั้นคิดว่าแพทย์ที่ดูแลอาการของเขาเป็นสัปเหร่อที่จะมาจัดการกับศพของเขา
และหลังจากที่เขาทำสำเร็จสร้างสถิติอดนอนติดต่อกันนาน 8 วัน หรือ 201 ชั่วโมง เขาก็นอนหลับพักผ่อนติดต่อกันนาน 13 ชั่วโมง และพอเขาตื่นขึ้นมาเขาก็กลับมาเป็นปกติ โดยแพทย์ที่ดูแลอาการของเขาในช่วงทำสถิติเปิดเผยว่า การอดนอน 24 ชั่วโมงแรกเขาดูเป็นปกติ แต่หลังจาก 36 ชั่วโมงความจำของเขาจะเริ่มเลอะเลือน และเมื่อ 48 ชั่วโมงเขามีอาการวูบช่วงสั้นๆ เนื่องจากร่างกายต้องการนอนหลับมากจึงวูบไปเอง
แม้ว่าเขาจะกลับมาเป็นปกติ แต่หลังจากนั้นไม่นานชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไป โดยครอบครัวของเขาเปิดเผยว่า