สมเด็จเจ้าพระยาองค์สุดท้ายฯ แห่ง สยาม

          "ท่านช่วง บุนนาค สมเด็จเจ้าพระยาองค์สุดท้ายฯ"

สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค) มหาบุรุษรัตโนดมผู้สำเร็จราชการแผ่นดินในช่วงต้นรัชกาลที่๕

       สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค) (พ.ศ.๒๓๕๑- พ.ศ.๒๔๒๕) ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ของไทยในสมัยรัตนโกสินทร์ ผู้มีบทบาทสำคัญในการเมืองการปกครองของไทย โดยเริ่มเข้ารับราชการเป็นมหาดเล็กในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยและได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งนับเป็นผู้ที่ดำรงตำแหน่ง"สมเด็จเจ้าพระยา" เป็นคนสุดท้าย

นอกจากนี้ ท่านยังมีบทบาทในการอัญเชิญพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ขึ้นครองสิริราชสมบัติและได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๔๑๑- พ.ศ.๒๔๑๖ด้วย

นอกจากด้านการปกครองแล้ว ท่านยังมีบทบาทสำคัญในด้านวรรณกรรม การละคร และดนตรี รวมถึงเป็นแม่กองในการก่อสร้าง บูรณะ ซ่อมแซม สถานที่ต่าง ๆมากมาย เช่น พระนครคีรี พระอภิเนาว์นิเวศน์ คลองผดุงกรุงเกษม เป็นต้น

สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์มีชีวิตยืนยาวถึง ๕ รัชกาล ตั้งแต่เกิดในปลายรัชกาลที่ ๑
และถึงแก่พิราลัยด้วยโรคลมขณะที่กำลังเดินทางกลับจากราชบุรี เมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๕ ในสมัยต้นรัชกาลที่ ๕โดยมีอายุยืนยาวถึง ๗๔ปี

(อ้างอิง: เรื่องราว จากวิกิพีเดีย/ภาพประกอบจาก หนังสือสยามผ่านมุมกล้องจอห์น ทอมสัน/เหรียญเนื้อเงินที่ระลึกครบรอบ๑๐๐ปี บ้านสมเด็จเจ้าพระยา(๒๔๓๙-๒๕๓๙)